به این ترتیب راهی برای درمان ناباروری در مردانی که به دلیل شیمی درمانی، عفونت‌ها، ضربه، جراحی و مشکلات مادرزادی قادر به تولید اسپرم کافی یا سالم نیستند باز شده است.
تا به حال میوز، نوعی تقسیم سلولی که فقط در سلول‌های جنسی رخ می دهد، یکی از مهمترین موانع بر سر راه تولید سلول های جنسی (تخمک و اسپرم) در آزمایشگاه بوده است.
در این تقسیم، سلول باید نیمی از کروموزوم‌های خود را از دست بدهد (مثلا در انسان ۲۳ کروموزوم داشته باشد) تا وقتی اسپرم و تخمک لقاح پیدا می کنند، سلول حاصل ۴۶ کروموزوم داشته باشد.
محققان چینی که نتیجه این تحقیق را در نشریه سلول (سلول‌های بنیادی) منتشر کرده‌اند، معتقدند تا به حال هیچکدام از تحقیقاتی که در مورد میوز آزمایشگاهی انجام شده نتوانسته ثابت کند تمام مراحل کلیدی میوز اتفاق افتاده است.
در واقع تولید اسپرم یکی از پیچیده‌ترین و طولانی‌ترین فرایندها در بدن است که با تخصصی شدن سلول‌های جنسی اولیه در دوران جنینی آغاز می شود و بعد با اسپرم‌سازی و تمایز اسپرم در بیضه‌ها در دوران بلوغ ادامه پیدا می‌کند.
محققان چینی برای تولید اسپرم در آزمایشگاه از سلول‌های بنیادی جنینی استفاده کردند و برای پرهیز از هر گونه خطا، گروهی از زیست شناسان متخصص تولید مثل، "استاندارد محک" (gold standard) را تولید برای سلول‌های جنسی در آزمایشگاه تعریف کردند.
سلول‌های بنیادی جنینی سلول‌هایی هستند که قابلیت تبدیل به هر نوع سلولی را دارند.
پژوهشگران چینی با استفاده از محیط کشت سه بعدی، هورمون‌ها، مواد شیمیایی و بافت بیضه این سلول‌های چند قابلیتی (multipotent) را به سوی اسپرم شدن سوق دادند.
البته آنچه محققان چینی تولید کردند یک مرحله پیش از تکامل نهایی اسپرم است، مرحله‌ای که به آن اسپرماتید می‌گویند.
اسپرماتید برای اینکه به اسپرم بالغ تبدیل شود باید از مراحل مختلفی عبور کند، از جمله اینکه از یک سلول گرد به شکل اسپرم، دارای یک سر و یک دم، در آید.
اما این سلول‌ها از نظر ژنتیکی و تعداد کروموزم مشابه اسپرم بالغ هستند و محققان با لقاح مصنوعی (IVF)، تخمک‌ها را با همین اسپرماتیدها بارور کردند.
منبع:خبرآنلاین
No tags for this post.