ساختار دوربین چگونه است؟
برس نوری، آرایه‌ای از حسگرهای نوری است که به مجموعه‌ای از ۱۱۰۰ فیبر نوری متصل شده‌اند. انتهای آزاد فیبرهای نوری، درون شکاف‌های میکرومتریِ غشایی متخلخل آزادانه حرکت کرده، پرتوهای نور را گردآوری و به آرایه‌ی حسگرها منتقل می‌کنند. برخلاف فیبرهای نوری رایج، انتهای آزاد فیبرها هم‌خط نیستند.
تصویر چگونه شکل می‌گیرد؟
آرایش فیبرهای نوری به شکل فوق، تصویری محو و پراکنده ایجاد می‌کند، اما پژوهشگران ام‌آی‌تی با ابداع تکنیک «زمان پرواز» به این تصویر محو، وضوح می‌بخشند. ابتدا با استفاده از دو پرتوی لیزر، تَپی از نور به هدف شلیک می‌شود. با اندازه‌گیری اختلاف‌زمان بین شلیک نور و رسیدن پرتوهای بازتاب‌شده به آرایه، الگوریتم نرم‌افزار می‌تواند موقعیت فیبرها را آشکار کرده و تصویری دقیق را پردازش کند.
گام بعدی چیست؟
وضوح تصویر در این آزمایش ۳۳ در ۳۳ پیکسل است و دلیل آن، استفاده از فیبرهای نوری ۳۰۰ میکرومتری است. به همین دلیل، تصویر هنوز محو و هاله‌دار است. با به‌کارگیری تعداد بیشتری از فیبرهای نوری نازک‌تر، می‌توان کیفیت تصویر را بدون تغییر ابعاد دوربین بالاتر برد. همچنین با ارسال پرتوهای نورِ بیشتر برای روشن کردن هدف، زمان پردازش تصویر به کسری از ثانیه کاهش می‌یابد. استفاده از تداخل‌سنجی هم می‌تواند به افزایش وضوح تصویر منجر شود.
منبع:پرفسورها
No tags for this post.