با آغاز افزایش یافتن تعداد افراد مسن در مقایسه با افراد جوان در سراسر دنیا، کارکنان، کارفرمایان و سیاست‌گذران در حال بازنگری در مقوله بازنشستگی، ماهیت کار نیروهای انسانی، زمان به پایان رساندن عمر کاری و چگونگی گذراندن واپسین سال‌های عمر توسط افراد سالمند هستند.
بر اساس اعلام مدرسه سلامت عمومی T.H. Chan در دانشگاه هاروارد، تغییر جمعیت در سراسر دنیا به شدت با افزایش سریع طول عمر انسان‌ها و کاهش میزان تولد وابسته است.
طول عمر در کشورهای پیشرفته‌ای مانند ایتالیا، ژاپن، آلمان و فرانسه، ایالات متحده بیش از جاهای دیگر مشهود است و مولفه‌ای مهم در کشورهای به سرعت در حال رشد مانند چین و هند نیز به شمار می‌آید.
بر اساس اعلام مدرسه سلامت عمومی T.H. Chan در دانشگاه هاروارد، تغییر جمعیت در سراسر دنیا به شدت با افزایش سریع طول عمر انسان‌ها و کاهش میزان تولد وابسته است.
به گفته لیزا برکمان، پروفسور دانشگاه هاروارد، مهم‌ترین موضوع این است که جوامع در حال تجربه نوعی تغییر جمعیتی در دنیا هستند که هرگز شاهد آن نبوده‌‌اند.
وی گفت: تاکنون در تاریخ بشر جوامع در حال پیرشدن نداشته‌ایم و این بدین معناست که تعداد افراد دارای سن بالاتر از 60 سال بیشتری در مقایسه با تعداد افراد زیر پنج سال در دنیا وجود دارند.
گفته می‌شود بزرگ‌ترین تاثیر این تغییر در کار و بازنشستگی رخ می‌دهد و افزایش سن بازنشستگی شروع شده است.
این بدین معنا نیست که افراد مسن که به کارکردن ادامه می‌دهند، مشاغل را از دست جوان‌ترها خواهند گرفت. همچنین این بدین مفهوم نیست که کارفرمایان همواره کارکنان مسن‌تر جویای مشاغل را استخدام می‌کنند و این موضوع تبعیض سنی را به مشکل مهمی تبدیل خواهد کرد.
نظرخواهی انجام‌شده از اعضای شرکت AARP (اتحادیه افراد بازنسشته سابق در امریکا) نشان می‌دهد اکثر افراد تمایل دارند تا دهه‌های 60 و 70 سالگی به کارکردن ادامه دهند. این موضوع از لحاظ سلامتی خبر خوبی است زیرا تعهدی که کار ارائه می‌دهد، از سلامت شناختی سالمندان حفاظت کرده، امکان ابتلا به زوال شناختی را کاهش داده و از انزوا می‌کاهد.
این موضوع همچنین برای حوزه اقتصاد خبر خوبی است اما در حالی که ادامه‌دادن به کار فقط انتخابی برای سلامتی است، افراد معلول و بیمار با مشکلات جدی از جمله معضلات مالی فراوان روبرو خواهند بود.
کارشناسان توصیه می‌کنند کارفرمایان باید موضوع تنوع‌پذیری را در محیط کار درک کنند زیرا این امر بهره‌وری و نوآوری را ارتقا داده و کارکنان رده‌های سنی مختلف خواهند توانست در کنار یکدیگر کار کنند.
در این میان مشکلات جسمانی به ویژه افراد معلول و بیمار جویای کار را می‌توان با تغییردادن مسئولیت‌‌ها، افزایش آموزش و استفاده از تجهیزات ویژه‌ای حل کرد که فشار جسمانی را کاهش می‌دهند.
همچنین باید الگوهای کاری را بازبینی کرد زیرا افراد مسن بیشتر علاقه‌مند به کار پروژه‌ای یا پاره‌وقت هستند. یک موضوع کلیدی این است که کارمندان شانس لازم برای انجام مسئولیت‌هایی را داشته باشند که معنادار و تعهدآور باشد.
به گفته برکمان: داشتن تفکر گسترده کاری برای دهه‌های آتی حیاتی است و در این بین، توانایی کارکردن به حفظ سلامتی افراد تا سالمندی بستگی دارد و تغییر در رژیم غذایی و سبک زندگی می‌تواند نقش حیاتی را ایفا کند.
مترجم : شه تاو ناصری
منبع: سایت مجمع جهانی اقتصاد
No tags for this post.