دکتر حسین طباطبایی در گفت و گو با سیناپرس افزود: فردی که در کودکی آبله مرغان گرفته است، دیگر در بزرگسالی به آبله مرغان مبتلا نمی شود. بنابراین در کشور ما که این ویروس رایج است، تزریق این واکسن، محلی از اعراب ندارد.
طباطبایی یادآور شد: در کشورهای پیشرفته ویروس آبله مرغان تقریبا ریشه کن شده است، اما اگر افراد بزرگسال این کشورها به کشورهای کمتر توسعه یافته مسافرت کنند، ممکن است به این ویروس مبتلا شوند. بنابراین واکسن این ویروس را هم به همین منظور ساختند.
وی تاکید کرد: اما در ایران، اکثریت افراد در کودکی به این ویروس مبتلا شده اند و بدن، «آنتی کور» مربوط به مقابله با این بیماری را ساخته است. در این شرایط، تزریق واکسن آبله مرغان هیچ ضرورتی ندارد.
به گفته این متخصص، کسی که در کودکی به ویروس آبله مرغان مبتلا شده است، احتمالا این ویروس در میانسالی و پیری نیز به دلیل ضعف ایمنی بدن، خود را به صورت زونا نشان می دهد.
وی خاطرنشان کرد: ویروس "واریسلا زوستر" عامل دو بیماری آبله مرغان و زونا است. این ویروس وقتی در کودکی وارد بدن انسان می شود، به صورت دانه های قرمز و پراکنده روی پوست دست، پا، صورت و سینه دیده می شود که برخی از آنها مثل تاول هایی هستند که نباید آنها را کند، چون به صورت چاله هایی روی پوست تا همیشه باقی می مانند.
این متخصص پوست و مو تصریح کرد: اگر فردی در کودکی به ویروس آبله مرغان مبتلا شود، در مقایسه با کسی که در بزرگسالی به این بیماری مبتلا شده است، بیماری سبک تری را تجربه خواهد کرد. این بیماری درمان ندارد و تنها باید با استراحت و مصرف غذاهای سبک، دوره چهار تا هفت روزه نقاهت را طی کرد.
طباطبایی هشدار داد: بعد از طی شدن دوره نقاهت آبله مرغان، این ویروس از بدن خارج نمی شود و از بین نمی رود، بلکه در غدد لنفاوی باقی می ماند. در سنین میانسالی و به ویژه پیری، سیستم ایمنی بدن انسان به دلایلی همچون ابتلا به بیماری های مختلف، مصرف داروهایی مثل کورتون و حتی فشارهای روحی شدید، دچار ضعف می شود. همین ضعف ایمنی بدن انسان، به احتمال زیاد باعث می شود که ویروس آبله مرغان دوباره بیدار شود و قدرت خودنمایی پیدا کند.
این متخصص پوست و مو ادامه داد: این قدرت نمایی ویروس آبله مرغان، دیگر مثل زمان کودکی نیست، بلکه ویروس وارد رشته های عصبی شده و به یک عصب حمله می کند. در نتیجه آن عصب متورم، ملتهب و دردناک می شود. این ویروس می تواند به هر نقطه ای از بدن مثل دست، سینه، شکم یا سایر ارگان های بدن حمله کند. در ابتدا عضوی از بدن که درگیر این ویروس شده است، شروع به گزگز می کند و فرد درد زیادی را تحمل می کند. پس از آن، در مسیر عصب مبتلا به ویروس، دانه های تاول بیرون می زند.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران هشدار داد: چند روز اولی که بیمار از درد زیاد به پزشک مراجعه می کند، ممکن است این بیماری با بیماری های دیگر مثل سکته قلبی، سنگ کلیه یا سنگ کسیه صفرا اشتباه گرفته شود. دلیل این مساله این است که بیماری زونا، در ابتدا علایم پوستی ندارد، اما همین که علایم پوستی و تاول ها ظاهر می شود، پزشک به بروز بیماری زونا پی می برد.
طباطبایی اظهار داشت: همینطور که هرچه انسان به بیماری آبله مرغان زودتر مبتلا شود، بیماری سبک تری را تجربه خواهد کرد، در مورد بیماری زونا نیز این مساله صادق است. بنابراین اگر فرد در سنین میانسالی به بیماری زونا مبتلا شود، نسبت به دوران پیری، رنج و درد کمتری را تحمل خواهد کرد.
وی با بیان اینکه بیماری آبله مرغان پس از طی دوره چهار تا هفت روزه، به پایان می رسد، تاکید کرد: بیماری زونا اگر طی روزهای اول ابتلا تشخیص داده نشود و برای التهاب آن عصبی که درگیر شده است، تزریق دارو انجام نگیرد، این التهاب تا آخر عمر در بدن فرد باقی می ماند و حتی داروهای ضدالتهابی نیز اثری در بهبود التهاب ها نخواهد داشت. این در حالی است که به دنبال تشخیص به موقع این بیماری و تزریق بهنگام داروهای ضدالتهابی، دیگر فرد از دردهای بعد از بهبودی رنج نمی برد. به خاطر همین مساله است که به محض تشخیص بیماری زونا، تزریق داروهای ضدالتهابی آغاز می شود. گاهی دردهای سخت و سنگین این بیماری به حدی است که فرد برای رها شدن از این درد، به خودکشی دست می زند.
این متخصص پوست و مو هشدار داد: اگر فرد بزرگسالی که در کودکی به آبله مرغان دچار نشده است، به کسی که به بیماری زونا مبتلا شده است نزدیک شود، به احتمال زیاد گرفتار بیماری آبله مرغان می شود. همانطور که گفته شد، بیماری آبله مرغان در بزرگسالی، بیماری بسیار سنگینی خواهد بود، به طوری که ممکن است فرد را دچار ورم ریه، ورم مغز و حتی مرگ کند.
گفتگو: مریم طالبی
No tags for this post.