این نقشه دارای مقیاس جدید موسوم به Vegetation Sensitivity Index است.
محققان با استفاده از اطلاعات گردآوری شده از طریق ماهواره ها بین سال های 2000 تا 2013 میلادی، سه فاکتور مختلف شامل دمای هوا، دسترسی به آب و پوشش ابری را برای هر منطقه به دست آوردند. سپس نحوه تغییر این شاخص ها را در طول زمان مطالعه و نمودار آن را ترسیم کردند. همچنین میزان پوشش گیاهی هر منطقه را در دوره زمانی مذکور بررسی کردند و با استفاده از اطلاعات به دست آمده توانستند حساس ترین مناطق زمین را در برابر تغییرات آب و هوا شناسایی کنند.
در این نقشه، سطح زمین به بخش هایی با مساحت 3.2 کیلومتر مربع تقسیم شده و میزان حساسیت هر بخش در برابر تغییر آب و هوا مشخص شده است. مناطقی که با رنگ سبز مشخص شده اند، حساسیت کمتری دارند؛ به عبارت دیگر در برابر تغییرات دما، کاهش و افزایش میزان آب و بارندگی سازگاری بیشتری از خود نشان می دهند.
اما مناطقی که با رنگ قرمز مشخص شده اند، نسبت به تغییرات آب و هوایی، بسیار حساس هستند و این تغییرات، پیامدهای سنگینی را در مناطق مذکور دارد. نیمه شمالی آمریکای جنوبی و منطقه اسکاندیناوی از اروپا جزء این مناطق هستند.
به گزارش ایرنا از نیچر، محققان در حال توسعه و بهبود این نقشه هستند و امیدوارند در آینده با استفاده از این نقشه درک بهتری از تاثیر تغییرات آب و هوا در مناطق جغرافیایی مختلف، به دست آورند. گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature منتشر شده است.