به گزارش فناوری های همگرا میلیون‌ها سال قبل از این که بشر با تیز کردن سنگ، نیزه ساخته باشد، باکتری‌ها نیزه را اختراع کرده بودند. آنها از این سلاح بر علیه میکروب‌های دیگر استفاده می‌کردند. محققان از این نانونیزه‌ها تقلید کرده و ابزاری برای تحقیق و توسعه در بخش پزشکی ساختند.
داستان ساخت این نیزه از سال 1938 آغاز شد، زمانی که تریسی سونبور در حال مطالعه میکرواورگانیسم مورد علاقه‌اش، پارامسیوم، بود. او دریافت که این میکرواورگانیسم با یک ذره بسیار کوچک در بدنش می‌تواند با مهاجمین مبارزه کند.
این ابزار نوعی پروتئین به نام Type 51 refractile bodies است. زمانی که باکتری برای اولین بار آن را تولید می‌کند شبیه یک روبان لول شده است. با قرار گرفتن باکتری در محیط اسیدی، این روبان باز شده و کش می‌آید به‌طوری که می‌تواند 40 برابر حالت عادی شود. این فرآیند شباهت زیادی به بازی یو یو دارد.
این پروتئین می‌تواند مهاجم را زخمی کرده و باکتری را در نبرد پیروز کند. البته این پروتئین می‌تواند مهاجم را مسموم کند که مکانیسم آن مشخص نیست. با این کار، باکتری می‌تواند از سیستم اسب تروجان استفاده کرده و مهاجم را از پا درآورد.
دانشمندان زیادی روی این مکانیسم شگفت‌انگیز طی هشت دهه گذشته مطالعه کرده‌اند. محققان دانشگاه هاروارد از این مکانیسم استفاده کردند تا مولکول‌های مورد نظر خود را وارد سلول کنند. پولکا از محققان این پروژه می‌گوید: « من تصور می‌کنم ما می‌توانیم از این ماشین طبیعی استفاده کنیم. البته با کمی اصلاح و دستکاری در این ساز وکار می‌توان از آن در بخش درمان استفاده کرد.»
