گروهی از کارشناسان دانشگاه «گریفیت» با استفاده از مدل‌های ماندگاری جمعیت به روشی دست یافتند که برای اولین بار تاثیر اکوتوریسم بر گونه‌های در معرض خطر را آشکار می‌کند.
پرفسور «رالف بوکلی» می‌گوید: بدیهی است که اکوتوریسم در سطح جهان رو به افزایش و حضور افراد در بسیاری از مناطق حفاظت شده هر سال رو به گسترش است. همچنین می‌دانیم که چنین فعالیت‌هایی می‌تواند تاثیرات منفی و مثبتی بر محیط زیست داشته باشد.
وی افزود: اما تاکنون هیچ روشی برای ارزیابی دقیق تاثیرات اکوتوریسم در افزایش یا کاهش خطر انقراض گونه‌های در معرض تهدید که پارامتر کلیدی در تلاش برای حفظ محیط زیست است، وجود نداشته است.
مدل‌های ماندگاری جمعیت در مدیریت عملی حیات وحش به طور گسترده مورد استفاده است. در این مدل‌ها تغییرات فزاینده جمعیت از طریق شبیه سازی تکرار تولد و مرگ ارزیابی می‌شود. پیش بینی‌های نهایی بر اساس هزاران شبیه سازی تکرار شده به دست می‌آید.
کارشناسان استرالیایی از این مدل‌ها برای شمارش تغییرات جمعیتی آینده برای 9 گونه در معرض خطر استفاده کردند که اطلاعات آنها موجود است و شامل اورانگوتان، هولوک، یوزپلنگ و پنگوئن آفریقایی می‌شود.
به گزارش ایسنا، پروفسور بوکلی با بیان اینکه تمامی این تاثیرات – مثبت و منفی – اکوتوریسم را به پارامترهای بوم شناختی تبدیل کرده گفت: در این بررسی دریافتیم اکوتوریسم برای هفت گونه فوائدی به همراه داشته که از آن جمله می‌توان به حفظ منابع خصوصی، نگهداری زیستگاه‌ها، کاهش آسیب دیدگی زیستگاه اشاره کرد.
با این حال کارشناسان معتقدند که برای تمام انواع گونه‌ها این تاثیرات مثبت نیست و با توجه به شرایط پیامدهای اکوتوریسم برای محیط زیست و حیات وحش می‌تواند متفاوت باشد.
No tags for this post.