به تازگی در یک كار تحقیقاتی ویژه و بومی، راهکاری برای تصفیه آب ارائه شده است که یک روش مدرن و نوین محسوب می شود. در این راهکار ابتدا غشای نانوفیلتراسیون پلیمری بر پایه پلیمر پلی وینیل كلراید با استفاده از مخلوط حلال های دیمتیل استامید و تتراهیدروفوران به نسبت 85 به 15 ساخته شد.
افزودن سدیم دودسیل سولفات به محلول پلیمری در مقایسه با غشای تهیه شده از پلی وینیل كلراید خالص باعث به وجود آمدن یک لایه جداساز متراكم تر شده است. به علاوه در غشاهای دارای این ماده نسبت به غشای خالص پلیمری، میزان شار كاهش و انتخاب پذیری غشاها افزایش یافته است.
روش ساخت غشاها با استفاده از تكنیك تهیه محلول پلیمری به صورت لایه نازك و غوطه وری در حمام غیر حلال بود که با کمک تغییر فاز لایه پلیمری صورت پذیرفت. سپس برای به دست آوردن نتایج مورد نیاز، اثر غلظت های مختلف ماده فعال كننده سطحی آنیونی و آب دوست سدیم دو دسیل سولفات در محلول پلیمری بر زمان تغییر فازی و عملكرد غشاها مورد بررسی قرار گرفت.
جهت ارزیابی غشاهای تهیه شده، آزمایش های متعددی شامل آزمون شار، انتخاب پذیری، محتوای آب و ساختارشناسی و … انجام شدند. شایان ذکر است که تمامی این آزمایش ها به كمك میكروسكوپ الكترونی انجام شدند.
نتایج نشان می دهد افزودن سدیم دودسیل سولفات به محلول پلیمری در مقایسه با غشای تهیه شده از پلی وینیل كلراید خالص باعث به وجود آمدن یک لایه جداساز متراكم تر شده است. به علاوه در غشاهای دارای این ماده نسبت به غشای خالص پلیمری، میزان شار كاهش و انتخاب پذیری غشاها افزایش یافته است.
به این ترتیب می توان گفت که این روش در مقایسه با سایر روش ها بسیار بهتر عمل می کند و می توان از آن در سطحی گسترده جهت تصفیه آب استفاده کرد.
منبع: عبدالرضا مقدسی، احسان باقری پور، سید محسن حسینی، 1394. ساخت و اصلاح خواص غشای نانوفیلتراسیون بر پایه پلی وینیل كلراید با استفاده از ماده فعال كننده سطحی آنیونی سدیم دو دسیل سولفات جهت تصفیه آب، فصلنامه پژوهش نفت، سال بیست و پنجم، شماره 84.
No tags for this post.