حدود 64 درصد مسافرت‌ها در سطح دنیا در مناطق شهری انجام می‌شوند و به دلیل رشد طبقه متوسط مصرف‌کننده در سطح جهان و همچنین رشد ادامه‌دار شهری‌شدن، تفاضا برای حمل و نقل در شهرها تا سال 2050 سه برابر خواهد شد. بنابراین ارتقای حمل و نقل در شهرها اولویت کلیدی برای مدیران تجاری و سیاسی در سراسر دنیا خواهد بود.
در آینده، انتخاب‌های حمل و نقل به طور روز افزونی به ویژگی‌های خاص شهری وابسته خواهند بود که از جمله این مشخصه‌ها می‌توان به سطح مالکیت خودرو توسط شهروندان، تراکم شهری، درآمد و همچنین زیرساخت‌هایی مانند شبکه‌های ریلی و جاده‌ای اشاره کرد.
«شورای جهانی آینده حمل و نقل شخصی» متعلق به مجمع جهانی اقتصاد در گزارشی اعلام کرد حمل و نقل در آینده باید ایمن، پاک و برای همه شهروندان دسترس‌پذیر باشد.
«شورای جهانی آینده حمل و نقل شخصی» متعلق به مجمع جهانی اقتصاد در گزارشی اعلام کرد حمل و نقل در آینده باید ایمن، پاک و برای همه شهروندان دسترس‌پذیر باشد.
ایمنی شرط سفر
تصادفات جاده‌ای سالانه جان 1.25 میلیون نفر را در سراسر جهان می‌گیرند و 50 میلیون نفر نیز بر اثر وقوع آن‌ها معلول شده یا آسیب می‌بینند. بنابراین طراحان حمل و نقل باید شیوه‌های اصلی کاهش این میزان مرگ و میر و صدمات را در نظر بگیرند؛ از جمله این روش‌ها می‌توان به ارتقای تحصیل و آگاهی عمومی، تقویت اعمال قانون، ارتقای جاده‌ها و خیابان‌ها، آموزش مددکاران پزشکی در داشتن برخورد مناسب با قربانیان تصادفات و جمع‌‌آوری و تحلیل داده در مورد عوامل تصادفات اشاره کرد.
در این میان، تحقیقات انجام‌شده بر روی خودروهای خودران نشان می‌دهد سیستم‌های پیشرفته کمک رانندگی دارای پتانسیل زیادی برای ارتقای سطح ایمنی جاده هستند و مقامات شهری انتظار دارند ظرف 10 سال آینده خودروهای تمام خودران وارد جاده‌ها شوند.
با این حال نیاز به اطمینان از این نکته که چنین خودروهایی واقعا برای عملکرد در مقیاس کلان ایمن هستند یا خیر، برای تجاری‌سازی موفق آن‌ها حیاتی است. با این حال، هکرها می‌توانند سیستم‌های الکترونیکی این اتومبیل‌ها از ترمزها گرفته تا قفل‌ها را هدف قرار دهند و این روند با پیچیدگی هوش و ابزارهای الکترونیکی تعبیه‌شده در خودروهای جدید، پیچیده‌تر و بیشتر خواهد شد.
حمل و نقل پاک و محیط زیست
حدود 57 مورد از 140 شهر (41 درصد) که توسط شرکت تحقیقاتی Economist Intelligence Unit در انگلستان بررسی شده‌اند، کاهش قابلیت زندگی طی پنج سال گذشته را تجربه کرده‌اند و در این میان حمل و نقل به دلیل آلودگی هوا نقشی عمده داشته است. انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از فعالیت‌های انسانی و نقش آن‌ها در تغییر آب و هوایی یکی از بزرگ‌ترین مشکلات جهانی به شمار می‌آید و در آینده شیوه رویکرد انسان‌ها به موضوع حمل و نقل را شکل خواهد بخشید.
خوشبختانه، فناوری، مدل‌های تجاری جدید و یکپارچگی شیوه‌های حمل و نقل مختلف، به کاهش نیاز به فضاهای پارک و افزایش کارآیی جاده‌ها و همچنین کاهش تاثیرات محیطی خودروها کمک می‌کند.
تعدادی از شهرهای دنیا مانند تورنتو و مونیخ در توسعه هاب‌های چندمدله یا همان ترمینال‌های حمل و نقل یکپارچه سرمایه‌گذاری کرده‌اند؛ در چنین مکان‌هایی مسافران و محموله‌ها بین شکل‌های مختلف قطار، مترو، مینی‌بوس، تاکسی، خودروهای شخصی، موتورسیکلت و قطار شهری مبادله می‌شوند.
این رویکردهای شبکه‌ای می‌پذیرند در حالی که فناوری امکان تبدیل شکل‌های منفرد حمل و نقل به سیستم‌های چندجنبه‌ای و متصل را فراهم کرده، فناوری خود به تنهایی کافی نیست زیرا اتصال‌پذیری این سیستم‌ها در سطوح مجازی و فیریکی رخ داده اما نهادهای مسئول هر بخش نیز باید به یکدیگر متصل شوند.
دسترس‌پذیری و فرصتهای اقتصادی
بخش حمل و نقل نه تنها یکی از بزرگ‌ترین کارفرمایان در دنیاست بلکه یکی از بزرگ‌ترین عوامل برای گریز از فقر نیز به شمار می‌آید. فقط در امریکا 8.9 میلیون شغل در خدمات حمل و نقل خودکار ایجاد شده و این بخش افراد را قادر می‌سازد با یکدیگر ملاقات کنند؛ این بخش همچنین دسترسی به مشاغل را ممکن ساخته و امکان ارسال و دریافت محموله‌ها و خدمات را فراهم می‌کند.
در این میان، شیوه حمل و نقل از خودروهای فردی باید به سیستم‌های حمل و نقل مشترک، قابل متصل و مجهز به آی‌تی تغییر پیدا کند و به طور مثال، حمل و نقل می‌تواند از طریق ارتقای کارآیی سوخت کارآمدتر شود.
سایت مجمع جهانی اقتصاد در پایان این گزارش می‌نویسد: همکاری بین دولت‌ها، شرکت‌ها، جامعه مدنی و آکادمیک برای ارتقای بهتر دسترسی به حمل و نقل، بدون کاهش کیفیت زندگی در شهرها اساسی است. در این میان مدیران سازمان‌های دولتی و خصوص باید با فرهنگ همکاری و تجربه‌گرایی سازگار شده و توجه خود را بر روی یکپارچگی نهادهای مسئول حمل و نقل معطوف کنند.
ترجمه: شه تاو ناصری
No tags for this post.