دکتر محمدرضا زمانی در افتتاحیه نخستین اجلاس ملی اقتصاد زیستی و زیست بازار ایران با تاکید بر این که امروزه نفت به عنوان نماد وابستگی و ضعف اقتصاد و صنعت کشور تلقی میشود، گفت: اقتصاد نفتی در بازارهای جهانی جایگاه خود را از دست داده و بیم آن میرود تا قابلیتهای بیبدیل ملتی آزاد و استقلال طلب، فدای این وابستگی شکننده شود.
وی با اشاره به ظهور اقتصاد زیستی در دنیا اظهار داشت: با اتکاء به دانش فرهیختگان و دانشمندان و با همت فناوران، صنعتگران و سرمایهگذاران این مرز و بوم خواهیم توانست قوت اقتصادی و توان اقتداری را به پیکره اجتماعی این کشور بازگردانیم.
زمانی با تاکید بر این که اقتصاد زیستی واجد مولفههای سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی است، ادامه داد: اقتصاد زیستی جایگزینی مطمئن و ثروتآفرین برای اقتصاد نفتی است و می توان از قابلیتهای فراوان آن برای رهایی از اقتصاد تک محصولی نفتی سود برد.
وی همچنین با تاکید بر این که با استفاده از اقتصاد زیستی میتوان تلاطمات و بحرانهای مالی اقتصادی را با کمترین خسران از سر گذراند، اظهار داشت: این فناوری امکان ایجاد فرصتهای نوین شغلی برای اقشار تحصیلکرده، تولید کالاهای جدید و تجدیدپذیر و حفظ محیط زیست را هم فراهم میکند.
رییس پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری با اشاره به اقدامات علمی این پژوهشگاه در حوزههای زیستی خاطرنشان کرد: با هماهنگی جمعی از متخصصان و پیشکسوتان عرصههای دانش و فناوری اقدام به برگزاری اولین اجلاس ملی اقتصاد زیستی شده که امیدواریم نتایج گفتوگوهای این اجلاس بتواند راهگشای ورود کشور به عرصه نوینی از فعالیتهای اقتصادی و صنعتی دانش بنیان شود.
دکتر محمد میردریکوند، دبیر علمی اولین اجلاس ملی اقتصاد زیستی هم با ارائه گزارشی از برگزاری این اجلاس گفت: در این اجلاس سه پنل تخصصی با عنوانهای فرصتها و چشمانداز اقتصاد زیستی گذشته، حال و آینده، اقتصاد زیستی، نوآوری، کارآفرینی و بازار رقابتی و سرمایهگذاری و تامین مالی در بنگاههای کسب و کار برگزار خواهد شد.
وی با انتقاد از تاخیر ایران در ورود به مباحث اقتصاد زیستی گفت: اقتصاد زیستی از سال 88 در کشور مطرح شده و با شش سال تاخیر اقدام به برگزاری اولین اجلاس در این حوزه کرده ایم.
دبیر علمی اولین اجلاس ملی اقتصاد زیستی با اشاره به اقدامات سایر کشورها برای توسعه حوزههای زیستی گفت: بر اساس سیاستهای آمریکا قرار است تا سال 2025، 75 درصد از واردات نفت از خاورمیانه کاهش یابد که این امر با اتکا به فناوریهای زیستی میسر میشود.