تاثیر باور به کارایی نیکونین بر مغز

شیوه های درمانی جایگزینی نیکوتین نظیر بهره گیری از داروی ورنیکلین، از راه های ترک اعتیاد به شمار می رود. اما مطالعه ای جدید نشان می دهد که شاید راه دیگری نیز برای ترک نیکوتین وجود داشته باشد و آن هم بهره گیری از سیستم پاداش مغز است.

در این مطالعه مشخص شد فعالیت در بخش پاداش مغز افرادی که به آنها گفته شده بود سیگاری که می کشند نیکوتین ندارد، کاهش می یافت. این بخش از مغز که مسیر پاداش- یادگیری نیز نامیده می شود، عامل اصلی ایجاد اعتیاد به شمار می رود. این مطالعه نشان می دهد که باور فرد به میزان کارایی نیکوتین، نقشی مهم در اعتیاد وی دارد.

مصرف دخانیات یکی از اصلی ترین عوامل قابل پیشگیری ایجاد مرگ و میر در دنیا به شمار می رود. با اینکه مواد سمی زیادی در توتون وجود دارد، اما نیکوتین عامل اصلی اعتیاد به آن شمرده می شود. نیکوتین با تحریک مسیرهای عصبی در مغز که به لذت و پاداش ارتباط دارند، موجب بروز اعتیاد به نیکوتین می شود.

هدف از این مطالعه، بررسی نقش باور افراد سیگاری به کارایی نیکوتین بود. در واقع دانشمندان می خواستند بدانند که در صورتی که باور فرد با محتوای واقعی نیکوتینی که از طریق سیگار مصرف می کند متفاوت باشد، چه تغییری در فعالیت بخش مربوط به پاداش مغزش ایجاد می شود. به کلامی دیگر، پژوهشگران قصد داشتند بدانند که آیا پدیده «دارونما» در این حالت ایجاد می شود یا خیر. گفتنی است پدیده دارونما وقتی روی می دهد که بیماری باور به کارایی داروی مصرفی دارد، حال آنکه داروی مصرفی در واقع بی اثر است.

در این آزمایش، ابتدا 24 شرکت کننده به دو گروه تقسیم شدند. به گروه اول گفته شد سیگاری که می کشند بدون نیکوتین است، اما در واقع سیگار آنها هیچ تفاوتی با سیگارهای معمولی نداشت. گروه دوم نیز به عنوان گروه کنترل در این میان حضور داشتند.

پس از مصرف سیگار، از هر مغز شرکت کنندگان هر دو دسته، تصویربرداری ام.آر.آی به عمل آمد. در طی این تصویربرداری از افراد خواسته می شد تا یک بازی ویژه که در آن به فرد پولی داده می شد و باید بر اساس قیمت سهام، آن پول را سرمایه گذاری می کرد را بازی کنند. این بازی به گونه ای بود که بخش های مربوط به پاداش مغز افراد تحریک می شد.

نتایح به دست آمده نشان می داد بخش های مربوط به پاداش مغز افرادی که فکر می کردند نیکوتین سیگار آنها به اندازه معمول است (گروه دوم) بیشتر از کسانی که (به نادرست) فکر می کردند نیکوتینی مصرف نکرده اند فعال شده بود. در واقع باور به وجود (یا عدم وجود) نیکوتین سبب افزایش یا کاهش اثرات مورد انتظار از نیکوتین می شد.

نتایج این پژوهش در Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است. 

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا