محققین آمریکایی بر این باور هستند که از فناوری این الگوریتم می توان در اتومبیل های خودران و علم رباتیک استفاده کرد.همچنین هدف از توسعه این فناوری، دید در زمان واقعی یعنی همزمانی رویداد و گزارش آن به سیستم برای تشخیص و طبقه بندی اجسام بویژه انسان در شرایط رانندگی توسط اتومبیل های خودران است.
از این فناوری می توان در هواپیماهای بدون سرنشین با پرواز در ارتفاع پایین برای جلوگیری از برخورد با عابرین و موانع احتمالی بهره برد.
همچنین در سیستم های فعلی تشخیص عابر، فناوری وجود دارد که در صورت ارسال تصویر آن را به بخش های کوچکی یا پنجره های کوچک (فریم) تقسیم می کند و طبق برنامه ای که دارد به طبقه بندی و تعیین انسان با توجه به شکل ارسال شده به سیستم می پردازد که این روش به دلیل اینکه حضور انسان در اشکال مختلف ارائه می شود، بسیار پر چالش است.
پایه و اساس فناوری توسعه یافته سیستم تشخیص عابر که در دانشگاه «سان دیئگو کالیفرنیا» طراحی شده همانند نمونه های فعلی است اما با این تفاوت که بجای اینکه تصاویر یک جا ارسال شوند در چند مرحله و با سرعت پردازش بسیار بالا به سیستم هدایت می شوند که در این صورت الگوریتم می تواند به سرعت آن فریم هایی که شباهتی به انسان ندارند را حذف کند و بر روی فریم هایی تمرکز داشته باشد که شباهت بیشتری به انسان دارند.
به گزارش مهر، در مرحله بعد، این الگوریتم به طبقه بندی اشکالی می پردازد که در رنگ و شکل شبیه به انسان است ولی عابر نیستند مانند درخت، بوته و دیگر وسایل نقلیه و در مرحله پایانی به تحلیل ظریف تری می پردازد تا داده ها را یک به یک حذف کند و به شکل عابر پیاده برسد.