مطالعات و بررسی های جدید نشان می دهد ، مردانی که در کودکی تجربه حبس و زندانی شدن یکی از اعضای خانواده خود به ویژه پدر را داشته اند دو برابر افرادی که چنین تجربه ای نداشته اند ، در معرض خطر حمله قلبی قرار دارند.
به نظر می رسد که پسران به خصوص نسبت به تجربه های نامطلوب دوران کودکی در مورد والدین بسیار حساس هستند. این مساله می تواند موجب بروز حملات قلبی در سنین بالاتر شود.
بردلی وایت از دانشکده علوم ویرجینیا تک در ایالات متحده امریکا در رابطه با ارتباط قوی بین تجربه حبس نزدیکان و حمله قلبی می گوید: ارتباطی مستقیم و قوی بین زندانی شدن یکی از اعضای خانواده در دوران کودکی یک مرد و حمله قلبی او در سن 50 سالگی یا بیشتر وجود دارد . حتی پس از تنظیم و تعدیل بسیاری از عوامل خطرساز همچون سن، نژاد، درآمد، آموزش ، حذف سیگار، فعالیت بدنی، چاقی، مصرف زیاد الکل، دیابت ، افسردگی و…. اثر این عامل باقی می ماند.
پژوهشگران این تیم تحقیقاتی از داده های دو نظر سنجی ملی شامل نمونه 15 هزار بزرگسال در سال 2011 و دیگری نمونه 22 هزار پاسخ دهنده از سیستم های عامل خطر رفتاری در سال 2012 استفاده کردند.
بردلی وایت بر اساس پژوهش های پیشین محققان می گوید که اکثریت قریب به اتفاق مردان زندانی آمریکا پدر کودکان و نوجوانان زیر هجده ساله هستند.
زمه فولر تامسون از دانشگاه تورنتو در کانادا در رابطه با این یافته ها می گوید: این یافته ها در دو نمونه نشان می دهد که ارتباطی قوی بین این مساله و مردان وجود دارد و هیچگونه ارتباطی با زنان ندارد. تامسون در ادامه می افزاید : به نظر می رسد که پسران به خصوص نسبت به تجربه های نامطالوب دوران کودکی بسیار حساس هستند. ممکن است تاثیر روانی اجتماعی در پسرانی که پدرانشان زندانی هستند بیشتر از دختران باشد چرا که پسران و مردان کمتر به دنبال مشاوره برای صدمات روحی خود می روند و در نتیجه ممکن است سخت تر با آن ها مقابله کنند.
به اعتقاد وایت ، این عوامل می تواند در رابطه بین قرار گرفتن یکی از اعضای خانواده یک فرد در زندان و پس از آن خطر حمله قلبی او در بزرگسالی موثر باشد.
در خاتمه لازم به توضیح است که این پژوهش ها و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله (Journal of Criminal Justice) به چاپ رسیده و قابل درسترسی است.
ترجمه : فاطمه کردی
No tags for this post.