امروزه بنای این مجموعه ساختمانی از لاشه سنگ ساخته شده و پوششی از کاهگل داشته و ترکیبی از چند مقبره است . بنای نخستین و اولیه این مجموعه مربوط به امامزاده معصوم است و بقیه بناها بعداٌ به آن الحاق شده اند .
هسته اولیه این مجموعه در اواخر قرن هشتم و اوایل قرن نهم شکل گرفته و به تدریج در دوران صفوی تا قاجار الحاقاتی به آن افزوده شده است.
این مجموعه در حال حاضر که دارای دو ورودی یکی از ضلع جنوبی و از طریق بالکنی که دراین ضلع الحاق شده، و دیگری از ضلع غربی است . بنا شش ضلعی بوده و دارای گنبد بنا فلزی است . قسمت داخلی مقبره با گچ سفید کاری شده است و کف را نیز با گچ پوشانده اند .
این اتاق دارای چهار طاقچه در جهات شمال ، شرق ،جنوب و جنوب شرقی است و در وسط اتاق مقبره ضریح چوبی ساده قرار دارد .
دو بنای دیگر در کنار مقبره و چسبیده به آن دیده می شود که مربوط به دو امامزاده دیگر ، معروف به سلیمان و بی بی است که تمامی آن پوشش فلزی شده است .
این اتاق ها در ضلع شرقی مقبره بوده که یکی از آن ها مربع شکل بوده و ورودی آن از ضلع جنوبی بوده و دارای ضریح چوبی است .
سقف این اتاق چوبی و یک پنجره مشبک چوبی در دیواره ضلع جنوبی آن دیده می شود و دیوار ها پوشش گچ دارد . از این اتاق وارد اتاق اندرونی کوچکی می شویم که یک نورگیر کوچک در دیواره ضلع شرقی داشته و قبری در وسط آن است .
در صفحه 287 کتاب آثار تاریخی فیروزکوه در مورد این بنا چنین نوشته شده است :
« در میان درختان انبوه ، تنومند و پر شاخ و برگ و در کنار رود خانه کوچک واشی که از شرق روستای جلیزجند از شمال به جنوب جریان دارد ، برجی سنگی قرار گرفته که به " امامزاده معصوم " مشهور است .
بنای یاد شده از بیرون و داخل ، شش ضلعی و مصالح آن از سنگ لاشه و ملاط و اندود آن از گچ و ساروج است. گنبد آن مخروطی بوده و از بیرون پوشش شیروانی دارد .
بر روی هر یک از اضلاع شش گانه داخل برج ، طاق نما و طاقچه ای تعبیه شده که بالای آن قوسی شکل است .
طی سالیان بعد ، چسبیده به " برج امامزاده معصوم " فضاهایی را به آن اضافه کرده اند که شامل دو طاق و دو ایوان با سقف چوبی و پوشش شیروانی است . این اتاق ها توسط درهایی که در دو ضلع شمالی و جنوبی برج ایجاد شده به داخل برج راه پیدا می کنند .
اتاق های جدید محل دفن دو تن دیگر از امامزادگان است که به نام های " امامزاده سلیمان و بی بی " نامیده می شوند .
بر روی قبر هر یک از امامزادگان معجر چوبی قرار دارد که حدود یک متر از کف امامزاده بالاتر است.
هر یک از ایوان های یاد شده دارای ستون هایی چوبی است که سبک معماری آن ها با معماری فعلی روستاهای اطراف یکسان است .
سراسر لبه ایوان نرده های محافظی نصب شده که زیبایی خاصی به بنا داده است . اندازه ها ، جزئیات و چگونگی شکل گیری و موقعیت فضاها در نقشه های تهیه شده ، منعکس شده است .در سمت شمال شرق امامزاده ، قبرستان عمومی روستا واقع شده است که با توجه به برخی شواهد دارای قدمت تاریخی است. » درباره تاریخچه و قدمت این بنا با توجه به شواهد موجود می توان اینگونه اظهار نظر کرد که هسته اولیه این مجموعه در اواخر قرن هشتم و اوایل قرن نهم شکل گرفته و به تدریج در دوران صفوی تا قاجار الحاقاتی به آن افزوده شده است.
این بنا به شماره 3892 و در تاریخ 12 / 6 / 1380 به ثبت رسیده است .
گزارش تصویری و تحلیل فنی : احسان محمدحسینی – فاطمه کردی
No tags for this post.