كانسار Pb-Ba-Ag راونج در 20 كیلومتری شمال شهرستان دلیجان قرار دارد و سنگ میزبان آن سنگ های آهكی كرتاسه زیرین تاقدیس راونج هستند. از دید جغرافیایی تاقدیس راونج بخشی از كمان ماگمایی ارومیه- دختر در كمربند كوهزاد زاگرس است. كانه زایی در كمرپایین سنگ آهك توده ای، در مرز راندگی با سنگ های شیلی و شیلی- كربناتی رخ داده است.
سیلیسی شدن سنگ میزبان در كانسار راونج محدود است كه نشان دهنده تغییرات كم دمای سیال در ضمن كانه زایی است.
بافت های پركننده میان برش ها، جانشینی سنگ میزبان و كانه زایی دانه پراكنده بافت های اصلی كانه دار هستند. كانی شناسی كانسار ساده و شامل گالن ریزدانه، باریت، مقادیر متغیری پیریت و مقادیر كمی اسفالریت، تتراهدریت و كالكوپیریت است. برخلاف پیریتی شدن شدید، ماركازیت در این كانسار یافت نشد. نبود ماركازیت نشان دهنده ته نشینی كانه ها از سیال با pH بالاتر از 5 است.
مطالعه ریزدماسنجی میانبارهای سیال روی كلسیت های پیش از مرحله اصلی كانه زایی(C2)، باریت مرحله اصلی و كلسیت پس از كانه زایی (C3) كانسار راونج انجام شد. میانگین دمای همگن شدگی میانبارهای سیال در كلسیت های پیش از كانه زایی 165، در كلیست های پس از كانه زایی مرحله اصلی 160 و در باریت 175 درجه سانتی گراد است كه تقریباً مساوی هستند اما مقدار شوری این میانبارها از كمتر از یك تا بیش از %wt 18معادل نمك طعام تغییر می كند.
سیلیسی شدن سنگ میزبان در كانسار راونج محدود است كه نشان دهنده تغییرات كم دمای سیال در ضمن كانه زایی است. تغییرات زیاد در شوری میانبارهای سیال و ته نشینی همزمان باریت و گالن ریزبلور شواهد آمیختگی دو سیال با ویژگی های زمین شیمیایی متفاوت هستند. یكی از این دو سیال دارای شوری پایین (میانگین wt% NaC 6/ 5) و CO2 و غنی از گوگرد است.
در دمای 160 درجه سانتی گراد مقدار pH خنثی حدود 8/5 است. بنابراین ته نشینی سولفیدها از سیال هایی با pH میان 5 تا 6 رخ داده است. سیال CO2دار با شوری پایین، موجب بافر شدن محیط می شود. سیال دوم با شوری بالا در محدوده دما و شوری سیال های سازنده كانسارهای MVT قرار می گیرد. این سیال احتمالاً اكسایشی و غنی از فلزات بوده است.
منبع: مصطفی نژادحداد، بتول تقی پور، علیرضا زراسوندی، علیرضا كریم زاده سومرین، سمیه سلامب الهی، 1394. تعیین شرایط فیزیكوشیمیایی سیال های كانسارساز با استفاده از مطالعات كانی شناسی و ریزدماسنجی میانبارهای سیال در كانسار Pb-Ba-Ag راونج، دلیجان، استان مركزی، فصلنامه علوم زمین ، سال بیست و پنجم، شماره 97.
No tags for this post.