دکتر محسن نساج حسینی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه سلول بنیادی، مادر تمام سلول‌هاست و توانایی تبدیل به تمام سلول‌های بدن را دارد، اظهار کرد: این سلول‌ها توانایی خود نوسازی و تمایز به انواع سلول‌ها از جمله سلول‌های خونی، قلبی، عصبی و غضروفی را دارند.
وی افزود: همچنین در بازسازی و ترمیم بافت‌های مختلف بدن به دنبال آسیب و جراحت موثر بوده و می‌توانند به درون بافت‌های آسیب دیده‌ای که بخش عمده سلول‌های آنها از بین رفته است، پیوند زده و جایگزین سلول‌های آسیب دیده شده و به ترمیم و رفع نقص در آن بافت بپردازند. به دلیل توانایی منحصر به فرد سلول‌های بنیادی، این سلول‌ها امروزه از مباحث جذاب در زیست شناسی و علوم درمانی است.
نساج ادامه داد: خون بندناف خونی است که پس از تولد در بندناف و جفت باقیمانده دور ریخته می‌شود این خون غنی از سلول‌های بنیادی است.
معاون پژوهشی جهاددانشگاهی گیلان گفت: سلول‌های بنیادی خون بندناف همانند سلول‌های بنیادی خون‌ساز مغز استخوان به سلول‌های قرمز، سلول‌های سفید، پلاکت‌ها و همچنین ساخت انواع سلول‌های دیگر و ترمیم و نگهداری سلول‌ها در هنگام جراحت تقسیم می‌شوند.
وی یادآور شد: اولین پیوند خون بندناف در سال 1988 میلادی در فرانسه و توسط دکتر گلوکمن به یک کودک مبتلا به کم خونی فانکونی (یک نوع کم خونی مادرزادی)انجام گرفت و به این ترتیب تا به امروز صدها پیوند موفق خون بندناف صورت گرفته است و مراکز بزرگ ذخیره این سلول‌ها در کشورهای مختلف جهان تاسیس شده است.
عضو هیات علمی جهاددانشگاهی اضافه کرد: آمار منتشر شده نشان می‌دهد که هر ساله حدود 30 هزار بیمار با بیماری‌هایی که با پیوند سلول‌های بنیادی مغز استخوان، قابل درمان هستند در کشور شناسایی می‌شوند و حدود 75 درصد این بیماران قادر به یافتن یک داوطلب مناسب برای اهدا مغز استخوان نیستند.
وی گفت: مراکز ثبت اهداکنندگان مغز استخوان زمان بسیاری به خود اختصاص می‌دهد به این ترتیب ذخیره خون بندناف زمان را کوتاه و میزان اهدا کننده را بیشتر می‌سازد و به این ترتیب زمان را برای مبتلایان به لوسمی‌های حاد، کم خونی‌ها و نقایص ایمنی که در زمان کوتاهی می میرند کوتاه‌تر می‌کند.
معاون پژوهشی جهاددانشگاهی گیلان تصریح کرد: تحقیقات گسترده‌ای به منظور درمان بیماری‌ها و ضایعات عصبی، ترمیم بافت‌های آسیب دیده قلبی و استخوانی، ترمیم سوختگی‌ها و ضایعات پوستی، ترمیم لوزالمعده و ترشح انسولین و ترمیم سایر بافت‌های آسیب دیده با استفاده از سلول‌های بنیادی مغز استخوان، خون بندناف و سایر سلول‌های بنیادی یک فرد بالغ درحال انجام است.
وی خاطرنشان کرد: اختلالات سلول‌های بنیادی (کم خونی آپلاستیک، هموگلوبینوری حمله‌ای شبانه (PNH)و کم خونی فانکونی)، لوسمی حاد AML(لوسمی تمایز نیافته حاد، ALL)، لوسمی مزم CML، بیماری‌های نقص در تولید لنفوسیت‌ها(لنفوم غیرهوچکین، لنفوم هوچکین)، ناهنجاری‌های ارثی گلبول‌های قرمز(بتا، تالاسمی ماژور، کم خونی سلولی داسی شکل) از جمله بیماری‌هایی هستند که با خون بند ناف درمان می‌شوند.
معاون پژوهشی جهاددانشگاهی گیلان، اختلالات سیستم ایمنی مادرزادی (سندروم کاستمن، نقص چسبندگی لکوسیتی، سندروم دی جرج)، نقص ارثی پلاکتی(ترومبوسیتوپنی مادرزادی)، اختلالات پلاسماسل(مولتی پل میلوما، لوسمی پلاسماسل)، بیماری‌های ارثی( سندروم لش نیهان، هیپوپلازی غضروف)، بیماری آلزایمر، دیابت، پارکینسون، صدمات نخاعی، سکته‌های قلبی و مغزی، بیماری‌های کبدی، دیستروفی عضلانی را از دیگر بیماری‌هایی دانست که با استفاده از سلول‌های بنیادی خون بندناف قابل درمان است.
نساج یادآور شد: در حال حاضر در کشورمان فقط بیماری‌هایی که منشا خونی دارند از جمله تالاسمی، سرطان خون و کم خونی‌ها با استفاده از سلول‌های بنیادی خون بندناف قابل درمان هستند.
وی با بیان اینکه ثابت شده است سلول‌های بنیادی قادر به درمان محدوده وسیعی از بیماری‌های مزمن و حاد هستند، اضافه کرد: تحقیقات زیادی در زمینه استفاده از سلول‌های بنیادی در درمان بیماری‌هایی چون پارکینسون، بیماری‌های قلبی، کبدی، دیابت، دیستروفی عضلانی، آسیب‌های نخاعی و سکته در حال انجام است.
No tags for this post.