تیمی از پژوهشگران مرکز فناوری های پیشرفته فضائی دانشگاه آرکانزاس و دانشگاه میسوری به سرپرستی دانشمندی به نام راشل اوپیتز ، در حال بررسی و مطالعه سفالینه های رومی موجود در موزه کاپیتولین و تعدادی از اشیا سفالی متعلق به دوران امپراتوری روم هستند که محل دقیق ساخت آن ها مشخص نیست.
یکی از ویژگی های بسیار مهم و ارزشمند روش پیشرفته اسکن اشیا و آثار باستانی ، تشخیص این موضوع است که کدام یک از خراشیدگی ها و خطوط روی ظروف، به دوران ساخت و مصرف شی فوق تعلق داشته و کدام یک بعدها ایجاد شده است.
مطالعات انجام شده روی اشیا فوق و آزمایش های تخمین قدمت این اشیا نشان می دهد که ظروف و سفالینه های فوق الذکر در بازه زمانی بین 2 هزار تا 2 هزار و 400 سال پیش ساخته شده اند. این اشیا طی یک صد سال گذشته در انبار موزه طبقه بندی شده و هیچ مطالعاتی روی آن ها انجام نشده بود.
در این مطالعات ، پژوهشگران دانشگاه میسوری اقدام به انجام آزمایش فعال سازی نیوترون یا ذرات بدون بار الکتریکی در اشیا تاریخی مورد نظر کرده و به این ترتیب با مطالعه مواد اولیه تشکیل دهنده ظروف فوق ، به محل اصلی خاک مصرف شده در ساخت بدنه آن ها پی بردند.
در ادامه راشل اوپیتز ، اقدام به اسکن سه بعدی لیزری این اشیا با کیفیت بسیار زیاد کرده و به این ترتیب بسیاری از ویژگی ها و شاخصه های موجود در سفالینه های باستانی فوق الذکر که در حالت عادی و از چشمان غیر مسلح مخفی بود ، مشاهده شد. یکی از ویژگی های بسیار مهم و ارزشمند این روش پیشرفته اسکن اشیا و آثار باستانی ، تشخیص این موضوع است که کدام یک از خراشیدگی ها و خطوط روی ظروف، به دوران ساخت و مصرف شی فوق تعلق داشته و کدام یک بعدها ایجاد شده است.
وی در این رابطه اعلام کرد : استخراج اطلاعات درباره نحوه ساخت این ظروف سفالی مانند کاسه ها و بشقاب های رومی ، بسیار مهم و ارزشمند هستند اما دانستن برخی نکات دیگر مانند اینکه این ظروف چگونه به صورت روزمره مورد استفاده قرار داشته اند ، چگونه شسته شده اند ، چه موادی در داخل ان ها پخته شده و چه زمانی به دور انداخته شده اند نیز دارای اهمیتی بسیار زیاد است.
منبع: وبسایت دانشگاه آرکانزاس http://news.uark.edu/
ترجمه: احسان محمدحسینی
No tags for this post.