محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) روش جدیدی ارائه کردند که با استفاده از آن می‌توان مولکول‌های ویژه‌ای را روی نانولوله‌های کربنی به دام انداخت. برای این کار کانال‌های میکروسیالی ساخته شده که نانولوله‌ها به صورت عمودی روی سطح آن رشد کرده‌اند. با این کار پژوهشگران جنگلی از نانولوله‌های کربنی ایجاد کردند که به صورت سه بعدی روی سطح قرار دارد. نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای در نشریه Journal of Microsystems and Nanoengineering منتشر شده است.
محققان این پروژه روی سطح نانولوله‌ها را با استفاده از لایه‌های مختلف پلیمری پوشش دادند تا بار الکتریکی نانولوله تغییر کند با این کار این نانولوله‌ها قادراند مولکول‌های مشخصی را به دام اندازند.
برایان والد از محققان این پروژه می‌گوید: « فرض کنید هر بخش از این جنگل نانولوله‌ای با یک لایه خاص از پلیمر پوشیده شده باشد. در نمای سطح مقطعی، این نانولوله‌ها توسط هاله‌ای محاط شده است.»
با توجه به این که ضخامت این لایه می‌تواند کم یا زیاد باشد، محصول نهایی دارای تخلخل قابل تغییر خواهد بود بنابراین می‌توان برحسب نیاز مولکول‌های درشت یا کوچک را روی سطح به دام انداخت. البته این امکان نیز وجود دارد که این جنگل نانولوله‌ای را به گونه‌ای دستکاری کرد که بتوان با آن جفت ذرات را نیز به دام انداخت. جفت ذرات بسیار کوچکی وجود دارد که حاوی اطلاعات بسیار ارزشمندی است که به دام انداختن آن با ابزارهای رایج بسیار دشوار است.
به گزارش ستاد توسعه فناوری نانو،محققان سطح نانولوله‌ها را با آنتی‌بادی ویژه‌ای پوشش دادند، این آنتی‌بادی قادر است به آنتی‌ژن‌ها سرطان پروستات متصل شود. نتایج نشان می‌دهد که این سیستم قادر است بیش از 40 درصد بیشتر از روش‌های دیگر آنتی‌ژن جذب کند.
پژوهشگران معتقداند که این روش می‌تواند به گونه‌ای اصلاح شود که ذرات بسیار کوچک و کمیاب نظیر ویروس‌ها و پروتئین‌ها ویژه را به دام اندازد.
این گروه تحقیقاتی موفق به ترکیب این آرایه‌های نانولوله‌ای با ادوات میکروسیالی شده است. این کار با استفاده از روش فتولیتوگرافی و رسوب شیمیایی از فاز بخار انجام شده است.
شناسایی نشانه‌های سرطان با کمک «جنگل نانولوله‌ها»
