نتایج یک مطالعه جدید نشان میدهد والدینی که کودکان خود را به شدت کنترل میکنند و از آنها انتظار دارند درست همانطوری رفتار کنند که آنها میخواهند، باعث میشوند که این کودکان در بزرگسالی به افراد تحریکپذیری تبدیل شوند.
محققان دانشگاه ورمونت، سطح خلق و خوی 180 دانشجوی دانشگاه را در شرایطی که این افراد با یک حادثه دردناک مثل قطع ارتباط با یک دوست یا از دست دادن یکی از نزدیکانشان روبهرو شده بودند، مورد بررسی قرار دادند.
نتایج این پژوهش نشان داد افرادی که بیشتر در معرض مشقت و سختی قرار داشتند، آشفتهتر و ناراحتتر بودند و این وضعیت به عنوان « برانگیختگی شدید » نامیده میشود.
در این مطالعه، شرکتکنندگانی که به سطح برانگیختگی شدید میرسیدند تحریک پذیرتر میشدند. بنابراین بیشتر احتمال داشت که به افراد دور و بر خود پرخاش کنند در عوض دانشجویانی که برانگیختگی کمتری از خود نشان میدادند، بیشتر بر رفتار خود کنترل داشته و آرام بودن برای این افراد کاری سادهتر بود.
محققان با استفاده از یک پرسشنامه سطح کنترل والدین را در طول زندگی این افراد بررسی کردند و دریافتند افرادی که با والدینی آسانگیر بزرگ شده بودند بیشتر برانگیختگی آرام و کند از خود نشان میدادند.
دانشمندان میگویند وقتی افراد آرام باشند میتوانند در عصبانیتها به صورتی استراتژیک و برنامهریزی شده عمل کنند. این افراد در شرایط تنشزا از توانایی خود برای کنترل ارتباطات استفاده میکنند و در بین همنشینان و همتایان خود برجسته و غالب هستند.
به گزارش ایسنا ، محققان به والدین تاکید میکنند که افکار و احساسات کودکان را نباید به شدت کنترل کنند. در حقیقت والدین خوب افرادی نیستند که از فرزندان بیش از اندازه حمایت میکنند بلکه کسانی هستند که مانع ابتلای فرزندانشان به تنش و تحریکپذیری شدید در مواجهه با استرسها میشوند.
No tags for this post.