دکتر حامد دائمی از محققان این طرح در گفت‌وگو با ایسنا، گفت: در این طرح ، تهیه مواد پلیمری بر پایه نانوساختارهای پلی یورتان و آلژینات و بررسی کاربردهای زیستی ترکیبات حاصل در مهندسی بافت رگ، مهندسی بافت پوست (پوست مصنوعی و زخم پوش‌ها)، جذب آلاینده‌های زیستی و دارویی و سامانه‌های تحویل دارو ، مورد مطالعه قرار گرفت.
وی با بیان این که آلژینات استفاده شده در این مطالعات با استفاده از جلبک‌های خلیج فارس و دریای عمان و مواد نفتی پلی یورتان تولید شده است، اظهار داشت: با اصلاح پلیمر آلژینات، موفق به ارائه سامانه دارورسانی هدفمند برای دو داروی دوکسوروبیسین (Doxorubicin) و دوسه‌تاکسل (Docetaxel) شدیم که نتایج خوبی به دست آمد.
این پژوهشگر خاطرنشان کرد: در این بخش از مطالعاتمان توانستیم با کمترین مقدار ترکیبات مواد، مقدار زیادی دارو را جذب کنیم.
دائمی توضیح داد: در شیمی اصطلاح «ظرفیت جذب تعادلی» وجود دارد که نشان دهنده میزان جذب مواد است. تاکنون بالاترین عددی که برای جذب گزارش شده است، 400 است ولی در این مطالعات با افزایش پنج برابری به عدد دو هزار رسیدیم؛ به این معنا که با کمترین مقدار ترکیبات مواد، بیشترین میزان دارو در سامانه جذب شد.
وی اهمیت این امر را کاهش سمیت دارویی در بدن دانست.
دائمی اجرای این بخش از مطالعات را با همکاری پژوهشگاه رویان دانست و به ایسنا گفت: در فاز اول باید می‌توانستیم مقدار زیادی از مواد دارویی را جذب کنیم که در این بخش نتایج مورد نظر حاصل شد و پس از این موفقیت وارد فاز رهایش دارو در حیوان (موش) و برای این منظور، وارد مذاکره با چند مرکز پژوهشی شدیم.
به گفته وی قرار است با همکاری مراکز تحقیقاتی، اسکن کامل از بدن موش صورت گیرد تا میزان دقت و هدفمندی در رهایش دارو و اثرات سمیت دارویی در این سامانه، بیشتر بررسی شود.
No tags for this post.