تشدید درد در مجاورت برجک های مخابراتی
قرار گرفتن در معرض میدان های مغناطیسی قوی مانند برجک های مخابراتی ممکن است آسیب هایی را به بدن وارد کند. حتی برخی از افراد درد های نوروپاتیک خاصی را نیز در رابطه با این امر گزارش کرده اند اما تا به امروز هیچ یک از تحقیقات محققان از این گزارش ها پشتیبانی نمی کرد.
تحقیقاتی که تا کنون در زمینه اثرات تلفن همراه بر روی انسان ها انجام گرفته است تمرکز خود را بر روی افراد سالم و بدون شرایط خاص گذاشته اند. این در حالی است که این پژوهش هدف اصلی خود را مطالعه تاثیرات میدان های الکترومغناطیسی بر روی افرادی گذاشته است که از لحاظ عصبی آسیب دیده اند.
با این حال تحقیق جدیدی که به واسطه گروهی از محققان در دانشگاه تگزاس به انجام رسیده است را می توان به منزله تاییدی بر گزارش های این دسته از مردم دانست. دکتر ماریو رومئو اورتگا (Mario Romero-Ortega) به عنوان یکی از راهبران این تحقیق بیان کرد که: «پژوهش ما برای اولین بار شواهدی را فراهم آورده که نشان دهنده این است که افرادی که در کنار برجک های تلفن همراه کم ارتفاع و استاندارد قرار می گیرند ممکن است درد خاصی را احساس کنند. مطالعه ما همچنین بر روی گذرگاه های عصبی خاصی تاکید می کند که ممکن است در یافته های ما مشارکت داشته باشند.»
تحقیقاتی که تا کنون در زمینه اثرات تلفن همراه بر روی انسان ها انجام گرفته است تمرکز خود را بر روی افراد سالم و بدون شرایط خاص گذاشته اند. این در حالی است که این پژوهش هدف اصلی خود را مطالعه تاثیرات میدان های الکترومغناطیسی بر روی افرادی گذاشته است که از لحاظ عصبی آسیب دیده اند.
این تیم فرض را بر این گرفتند که تشکیل نروما ها (بسته های عصبی ملتهب محیطی که اغلب به دلیل یک آسیب شکل می گیرند) محیطی را ایجاد کرده است که ممکن است به تعاملات بافت EMF حساس باشد. این گروه برای آزمایش این فرضیه، به صورت تصادفی 20 موش را به دو گروه تقسیم کردند. یکی از این گروه ها آسیب های عصبی شبیه نقص عضو را دریافت کردند و گروه دیگر دارویی ساختگی را دریافت کردند. سپس این محققان موش ها را هفته ای یک بار به مدت 10 دقیقه در معرض آنتن های رادیویی الکترومغناطیسی قرار دادند. این آنتن ها انرژی معادل قرار گرفتن در فاصله 39 متری برجک های های محلی تلفن همراه را از خود ساتع می کردند.
محققان به این نتیجه رسیدند که در هفته چهارم 88 درصد از موش های قرار گرفته در گروه اول پاسخ های رفتاری درد مانندی را از خود نشان دادند. این در حالی بود که تنها یک مورد از گروه دو در طول هفته اول تنها یک بار از خود دردهایی را نشان داد. البته پس از رشد نوروم ها و برداشتن آنها درد همچنان ادامه داشت.
رومئو اورتگا در این باره بیان کرد که: «بسیاری از مردم بر این باورند که نوروما باید برای تداعی درد وجود داشته باشد و مدل ما دریافت که میدان های الکترومغناطیسی دردهایی را برانگیخته است که قبل از شکل گیری نوروما درک شده اند. افراد مورد مطالعه تقریبا بلافاصله احساس درد می کنند. ما بر این باوریم که این مطالعه می تواند اهمیت روش های بالینی برای پیشگیری از بروز نروما را پر رنگ تر سازد.»
منبع: sciencedaily
ترجمه: احمد محمدحسینی
No tags for this post.
