بدون تردید توجه به شرایط روحی و روانی بیمار مبتلا به سرطان در روند درمان و همچنین در دوره پس از درمان به‌عنوان یک عامل مهم در بالا بردن کیفیت زندگی بیماران، افزایش طول عمر این افراد و همچنین تسریع بهبود آن‌ها بسیار اهمیت دارد.
دکتر کامران درخشان، متخصص اعصاب و روان در گفت‌وگو با سیناپرس در خصوص اهمیت توجه به بیماران سرطانی و خانواده‌های آن‌ها می‌گوید: اگرچه سرطان بیماری است که اعضای بدن را درگیر می‌کند، ولی اثرات بسیار شدید و مخربی بر روان بیماران می‌گذارد. اضطراب و افسردگی در بین بیماران بسیار شایع است که اغلب این پیامدها از محدودیت‌های به وجود آمده در زندگی روزمره آن‌ها، تغییرات ظاهری و ترس از عود سرطان یا مرگ ناشی می‌شود.
دکتر کامران درخشان درباره آسیب‌های روحی که به بیماران سرطانی وارد می‌شود، می‌گوید: اصل اولیه‌ای که باید بدانیم این است که بیماران سرطانی، بیماری مزمنی دارند و روند تشخیصی- درمانی طولانی را سپری می‌کنند که مستلزم صرف هزینه مالی زیادی است و در بسیاری مواقع روابط بین فردی و حتی شغل این افراد خدشه‌دار می‌شود.
وی می‌افزاید: در بسیاری از کشورهای پیشرفته تأثیرات روانی سرطان از اولویت‌های درمانی است و در این کشورها راهکارهای مشخصی را برای تشخیص، درمان و پیشگیری مشکلات روحی و روانی بیماران به تصویب رسانده‌اند که اجرا می‌شود. همچنین علاوه بر بیماران، خانواده آن‌ها نیز به‌نوعی با توجه به مشکلات پیش‌آمده برای عضو بیمار خانواده و همچنین ترس از فقدان وی، دچار مشکلات روحی و روانی می‌شوند؛ بنابراین توجه به مشکلات روحی و روانی خانواده و آموزش روش‌های صحیح حمایت خانواده از بیمار، به سلامت بیمار و خانواده وی کمک می‌کند.
طبق پژوهش‌های انجام‌شده حمایت خانواده تأثیر به سزایی در بهبود بیمار و روند درمان وی دارد
این متخصص اعصاب و روان می‌گوید: طبق پژوهش‌های انجام‌شده حمایت خانواده تأثیر به سزایی در بهبود بیمار و روند درمان وی دارد. هرچه خانواده بیمار درباره بیماری و نحوه برخورد با بیمار آگاهی بیشتری داشته باشد، بهتر می‌تواند درروند بهبودی بیمار سرطانی مؤثر واقع شود.
درخشان می‌افزاید: تشخیص سرطان ممکن است با بحران عظیمی همراه باشد که نه‌تنها بیماران بلکه خانواده آن‌ها را نیز درگیر می‌کند. همراهان بیمار اغلب به‌طور ناگهانی وارد صحنه وسیع و ناشناخته بیماری شده و با حداقل آمادگی و بدون هیچ راهنمایی و حمایت از سیستم‌های مراقبتی و بهداشتی، نقش ناشناخته‌ای را می‌پذیرند.
وی در ادامه بیان می‌کند: مراقبان اصلی خانوادگی، افرادی هستند که مراقبت از بیمار را می‌پذیرند و به نظر می‌رسد در روند بیماری یکی از گروه‌های مهم ارائه‌دهنده خدمات به بیماران، افراد خانواده و دوستان آن‌ها هستند.
دکتر درخشان اضافه می‌کند: به دلیل استحکام خانواده در ایران اغلب بیماران مبتلا به سرطان در منزل و توسط اعضای خانواده خود مراقبت می‌شوند. ازآنجایی‌که این‌گونه مراقبت‌ها مطابق خواست و میل بیمار و معمولا در منزل انجام می‌شود، امکان مراقبت‌های بهتر و طولانی‌تر را فراهم می‌کند.
این متخصص اعصاب و روان خاطرنشان می‌کند: بیشترین نیاز مراقبان بیماران داشتن اطلاعات تخصصی درباره سرطان و چگونگی مراقبت از بیماران است. چنانچه سیستم‌های بهداشتی به رفع مشکلات جسمانی فردی و اجتماعی مراقبان بپردازند این امر موجب آسایش روانی مراقبان خواهد شد و در این شرایط نه‌تنها مراقبان بیمار بلکه بیماران نیز از مزایای آن برخوردار می‌شوند.
وی ادامه داد: از طرف دیگر توجه به مشکلات اقتصادی بیماران و خانواده آن‌ها و ارائه حمایت‌های اجتماعی- اقتصادی موجب تطابق بهتر بیماران و مراقبان آن‌ها با مشکلات خواهد شد.
گزارش :فرگل غفاری
No tags for this post.