با این روش که در آن از یک اسکنر برای پیمایش زمین استفاده می‌شود، می‌توان بدون نمونه‌برداری از وضعیت زمین زراعی و نیاز آن به آفت‌کش یا کود مطلع شد.
به گزارش فناوری های همگرا، آرئون استیکلند از محققان دانشگاه کرنل به دنبال استفاده از فناوری نانو در زمینه ساخت حسگر است. استیکلند موفق به ساخت نانوزیست حسگری شده‌است که می‌تواند به کشاورزان در مدیریت محصولات کمک کند.
ایده اصلی استیکلند این است که حسگرها را با اسپری آفت‌کش ترکیب کند به طوری که امکان رصد اثرات استفاده از آفت‌کش در مزارع وجود داشته باشد. همچنین با این روش می‌توان میزان کود شیمیایی مورد نیاز برای مزارع را شناسایی کرد.
او از نانوذرات طلا استفاده کرده است؛ ذراتی که ابعاد بسیار کوچکی دارند و در این پروژه با اسپری مخصوص سم‌پاشی مورد استفاده قرار می‌گیرند. بعد از توزیع آفت‌کش یا کودهای شیمیایی، با استفاده از یک اسکنر لیزر دست‌ساز، سیگنال‌های مربوط به این مواد از زمین جمع‌آوری می‌شوند. این که مشخص باشد چه ترکیباتی روی زمین زراعی وجود دارد به کشاورزان این فرصت را می‌دهد تا درباره استفاده مجدد از آفت‌کش یا کودهای شیمیایی تصمیم صحیح بگیرند.
در واقع با این روش می‌توان بدون نیاز به نمونه‌برداری، یک نگاه کلی به تمام زمین زراعی کرد. با این کار مواد شیمیایی وارد شده به زمین شناسایی شده و درصورت نیاز به آزمایشگاه ارسال می‌شود.
آرئون استیکلند می‌گوید: « زمان زیادی لازم است تا عملکرد این زیست‌حسگر روی زمین‌های کشاورزی مشخص شود و محققان بفهمند که این روش چه اثرات زیست‌محیطی دارد.»
No tags for this post. ایده اصلی استیکلند این است که حسگرها را با اسپری آفت‌کش ترکیب کند به طوری که امکان رصد اثرات استفاده از آفت‌کش در مزارع وجود داشته باشد. همچنین با این روش می‌توان میزان کود شیمیایی مورد نیاز برای مزارع را شناسایی کرد.
او از نانوذرات طلا استفاده کرده است؛ ذراتی که ابعاد بسیار کوچکی دارند و در این پروژه با اسپری مخصوص سم‌پاشی مورد استفاده قرار می‌گیرند. بعد از توزیع آفت‌کش یا کودهای شیمیایی، با استفاده از یک اسکنر لیزر دست‌ساز، سیگنال‌های مربوط به این مواد از زمین جمع‌آوری می‌شوند. این که مشخص باشد چه ترکیباتی روی زمین زراعی وجود دارد به کشاورزان این فرصت را می‌دهد تا درباره استفاده مجدد از آفت‌کش یا کودهای شیمیایی تصمیم صحیح بگیرند.
در واقع با این روش می‌توان بدون نیاز به نمونه‌برداری، یک نگاه کلی به تمام زمین زراعی کرد. با این کار مواد شیمیایی وارد شده به زمین شناسایی شده و درصورت نیاز به آزمایشگاه ارسال می‌شود.
آرئون استیکلند می‌گوید: « زمان زیادی لازم است تا عملکرد این زیست‌حسگر روی زمین‌های کشاورزی مشخص شود و محققان بفهمند که این روش چه اثرات زیست‌محیطی دارد.»