بهروز خیراندیش کوشکی، دانش‌آموخته فيزيك كاربردی، مديرعامل شركت نورآفرين ايده در گفت و گو با خبرنگارسیناپرس درخصوص طرح سامانه پایش سه بعدی فیبر نوری گفت: محصول سامانه پایش سنسور فیبرنوری می تواند بر یکی از پایه های اندازه گیری تنش، دما و ارتعاش وارد بر فیبر نوری نسبت به اندازه گیری این پارامترها در محیط پیرامون خود اقدام کند.
وی افزود: این سنسور دارای مزیت آرایه سازی و آشکارسازی و انتقال بر پایه فیبر نوری هستند. این سنسورها کاربرد وسیعی در صنایع نظامی و غیر نظامی، پدافند غیر عامل دارند و می تواند برای پایش خطوط مرزی، نشتی یا تخریب لوله ها ، سازه‌ها، تونل ها و خطوط ریلی مورد استفاده قرار گیرد.
وی اظهار کرد: تاکنون مشتریان ما کاربردهای خاصی مد نظرشان بود اما تصمیم گرفته ایم از این پس کاربردهای آن را در حوزه های عمرانی، صنعت، نفت و گاز و … گسترش دهیم.
وی بیان کرد: هم اکنون کشورهایی مانند آمریکا، آلمان، انگلستان، روسیه و چین به فناوری ساخت این تکنولوژی دست یافته اند و در حال تجاری سازی این محصول به سایر کشورها هستند. معمولا واردات این سنسورها به دلیل کاربرد نظامی شان بسیار سخت است بنابراین اهمیت این امر باعث شد تا ما به فکر ساخت این سامانه بیافتیم. هرچند هم اکنون ادعا نمی کنیم هم رده با تکنولوژی روز حرکت می کنیم اما فاصله زیادی هم با این تکنولوژی ها نداریم و در تلاشیم تا این محصول را در بازارهای فراملی گسترش دهیم.
خیراندیش به مشکل های پیش روی صادرات این محصول اشاره کرد و گفت: هرچند شاید سال شروع فعالیت ما با شرکت انگلیسی یکی باشد اما به دلیل اینکه رقبای ما بازار وسیعی داشته اند بهتر توانسته اند با گردش نقدینگی شان به تکنولوژی روز نزدیک شوند؛ تاکنون بازار ما کوچک و سطح تولید ما محدوده بوده است.
وی در پاسخ به این سوال که هم اکنون مهمترین وجه تمایز این محصول نسبت به نمونه های مشابه خارجی کدام است، گفت: بومی شدن این تکنولوژی بیش از هرچیز دیگری اهمیت دارد زیرا اگر بار دیگر کشور تحریم شود و ما نتوانیم این تکنولوژی را وارد کنیم به خاک سیاه می نشینیم. فرق شرکت های دانش بنیان با سایر صنایع در این مورد است. مثلا ایران خودرو با پژو کار می کرد پس از تحریم محصول هایش دستخوش تغییر شد زیرا دانش آن در کشور بومی نشده بود بنابراین شرکت های چینی شروع به فعالیت کردند.
وی بیان کرد: هم اکنون مهمترین مشکلی که شرکت های دانش بنیان با آن دست به گریبانند این است که صندوق نوآوری و شکوفایی یک وامی به شرکت های صاحب فناوری پرداخت می کند. در خوب بودن ارایه این وام اصلا شک و شبهه ای وجود ندارد اما این وام باید بازپرداخت شود. بازپرداخت شدن هم مستلزم این است که پس از فروش این محصول بتوانیم پولش را از کارفرمای دولتی اخذ کنیم. وقتی این تاخیر به وجود می آید. صندوق نیز دچار مشکل می شود و پرداختی آن به گروه بعدی به تاخیر می افتد.
وی یاد آور شد: مشکل بعدی شرکت های دانش بنیان به نداشتن هویت صنفی شان مربوط می شود. هرچند هم اکنون اتحادیه‌هایی به صورت منطقه‌ای تشکیل شده است اما تاکنون هیچ اتحادیه ملی نداشتیم تا صاحبان شرکت های دانش بنیان بتوانند درخواست‌ها ، نیازمندی های کلان و مطالبه‌هایشان را از طریق این مرکز پیگیری کنند.
وی اظهار کرد: اخیرا نیز این مساله مطرح شده است که شورای گفت و گوی بخش خصوصی باید بتواند در مجلس تبادل نظر داشته باشد. این اتفاق باید هرچه زودتر در حوزه دانش بنیان رخ دهد تا مجموعه شرکت های دانش بنیان بتوانند حرف خودشان را به دولت و سیاست گذاران کلان منتقل کنند.
گفت و گو از: فرزانه صدقی
No tags for this post.