برنامه تیچرز گیلد (Teachers Guild) یک پویش مردمی برای تعیین راهکاریی به منظور افزایش میزان کارایی مدارس است. این موسسه به تازگی با همکاری با یکی از تیم‌های زیرمجموعه گوگل با نام «گوگل برای آموزش» (Google for Education) به برنامه‌ریزی برای یافتن شیوه‌هایی به منظور افزایش میزان نوآوری در مدارس است.
خانم لیز اندرسون (Liz Anderson) که از مدیران ارشد این واحد گوگل است، در مصاحبه‌ای به بررسی وضعیت موجود و راهکارهای ممکن در این زمینه می‌پردازد.
گوگل در همکاری خود با تیچرز گیلد، از معلمان خواسته تا نظرات خود درباره بهبود فرهنگ آموزش و مسائلی که در این میان وجود دارد را با این مجموعه در میان بگذارند. دلیل این درخواست چیست؟
یکی از ویژگی‌های فرهنگ سازمانی در گوگل این است که ما به دنبال اهداف به ظاهر دست نیافتنی و یافتن شیوه‌ها و راه‌حل‌های جدید هستیم؛ هر چند این تلاش‌ها ممکن است با شکست هم روبرو شود. اتفاقا به همین دلیل است که گوگل می‌تواند راه‌حل‌هایی متفاوت را در پیش گیرد. رویکردها و رویه‌های مختلف در محیط کاری گوگل به ما کمک می‌کند تا در این مسیر بهتر گام برداریم.
برای نمونه احتمالا با قانون 20 درصد در گوگل آشنا باشید. برنامه نویسان در گوگل این امکان را دارند که 20 درصد از وقت کار خود را به پروژه‌هایی که بدان علاقه دارند و ربطی هم به کار اصلی‌شان ندارد اختصاص دهند. همچنین احتمالا محیط کار زیبا و رنگارنگ گوگل را دیده باشید. این رویه‌ها در نهایت سبب شده که ایده‌های خلاقی نظیر جیمیل، عینک گوگلی و نیز خودروهای بدون راننده در این مجموعه شکل بگیرد.
از سویی دیگر، مدارس می‌خواهند فرهنگی که مشوق نوآوری است را در میان دانش آموزان و کارکنان خود شکل دهند. با این وجود ما هنوز درک درستی از راهکار عملی برای ایجاد این فرهگ نداریم. کدام رویه‌ها و رویکردها می‌تواند به این تغییر فرهنگی در مدارس بیانجامد؟ کدام تغییرات سازمانی باید روی دهد تا این فرهنگ در مدارس جا بیفتد؟ شاید بهتر راه برای یافتن پاسخ این سئوالات، همکاری مستقیم با معلمان باشد.
معلمان یکی از بهترین گزینه‌ها برای تعین راهکارهای مناسب به منظور افزایش بهره‌وری دانش آموزان هستند.
اصلا چرا حل این مساله اهمیت دارد؟
درصد بسیار محدودی از دانش آموزان در سراسر دنیا به منابع دیجیتالی و ابزارهای لازم برای درک بهتر دنیا دسترسی دارند. اما این وضعیت در حال تغییر است و امروزه دولت‌ها، سازمان‌ها و مدارس به فناوری و یادگیری آنلاین اهمیت بیشتری می‌دهند. با این وجود هنوز راه زیادی در پیش داریم. برخی از ابزارهایی که در گوگل برای آموزش در حال طراحی است، کاهش هزینه‌ها و در عین حال افزایش اثربخشی را هدف اصلی خود قرار داده‌اند.
ساختار آموزش باید تغییر یابد و دسترسی به فناوری نیز یکی از مواردی است که باید مدنظر قرار گیرد. معلمان برجسته، مدیران دلسوز و نیز فرهنگ خوب درون مدارس از جمله اصلی‌ترین مولفه‌ها در این تغییر ساختاری به شمار می‌روند. تردیدی نیست که تغییر کار دشواری است و به همین دلیل می‌خواهیم با مدارس در طی این دوره تغییر همراه شویم. ما می‌خواهیم تاثیر خوبی بر آموزش داشته باشیم و به دانش آموزان کمک کنیم تا کسب دانش و نوآوری را در تمام طول زندگی خود دنبال کنند. ما می‌خواهیم آنها را به افرادی که قادر به حل مسائلی که هنوز وجود ندارد تبدیل کنیم تا برای آینده و شغل‌هایی که هنوز وجود خارجی ندارند آماده شوند. هدف ما پشتیبانی از اجزای مختلفی که در این تغییر ساختاری آموزش نقش مهمی دارند است.
به همین دلیل است که درک فرهنگ نوآوری اهمیت زیادی دارد. در واقع می‌خواهیم به مدارس کمک کنیم خودشان این فرهنگ را یافته و آن را اجرا کنند. اگر این فرهنگ اجرایی شود، امیدواریم معلمان از آزمودن چیزهای جدید و حتی شکست‌های مقطعی استقبال کرده و به ایده های خوبی برای استفاده از فناوری به منظور افزایش یادگیری برسند.
آیا تاکنون نمونه‌هایی از این نوآوری در فرهنگ مدارس و کلاسهای مختلف رادیده‌اید؟
بله. نمونه‌های زیادی در دنیا وجود دارد که البته بسیاری از آنها را ندیده‌ایم. با این وجود می‌توانم چند مثال از آنهایی که فرصت همکاری مستقیم با آنها را داشیم را برایتان بازگو کنم.
در یکی از مدارس، مدیر مدرسه قانون «20 درصد از زمان» (که در گوگل برای برنامه نویسان وجود دارد) را به معلمان اختصاص داد و به این ترتیب دانش آموزان یک روز در هفته این فرصت را داشتند بر روی پروژه مورد علاقه خود کار کنند. دانش آموزان این مدرسه به ایده‌های بسیار جذابی رسیده و خودشان بر روی آنها کار می‌کردند. برای نمونه گروهی از دانش آموزان، شبکه‌ای بر روی یوتیوب ایجاد کرد که فیلم‌های آموزشی ویژه کودکان در آن قرار داشت و یا گروهی دیگر نیز یک پروژه بازیافت لباس داشتند که امکان استفاده مجدد از انواع پارچه را فراهم می‌کرد. با اینکه شاید انجام این پروژه‌ها در هر مدرسه‌ای امکان‌پذیر نباشد، اما همه اینها در همان 20 درصد وقت مدرسه روی داد.
برخی مدارس همچنین فرهنگی را شکل می‌دهند که به دانش آموزان یاد می‌دهد سئوال پرسیدن مهم‌تر از یافتن پاسخ درست آن است.
اختصاص وقتی برای نوآوری دانش آموزان می‌تواند به شکوفایی آنها بیانجامد.
برای نمونه، مدرسه‌ای در کالیفرنیا رویکرد جدیدی در زمینه امتحانات دارد. در این رویکرد، پس از اینکه بچه‌ها برگه امتحانی خود را تحویل دادند، این فرصت را می‌یابند تا به همراه دوستان و یا خانواده‌شان، بر روی سئوالاتی که پاسخ ندادند کار کرده و البته نیمی از نمره آن سئوال را به دست آورند. آنها در نتیجه می‌آموزند که راهکارهای جدیدی را امتحان کرده و در صورت شکست، به جای جریمه شدن، از شیوه‌ای جایگزین استفاده کنند.
برخی دیگر از مدارس نیز گام‌های بلند خوبی برای تقویت این فرهنگ البته درسطح سازمانی برداشته اند. برای نمونه یکی از مدارس، شیوه تصمیم گیری مبتنی بر نظر جمع را اجرا می‌کند و همه معلمان در تمام تصمیمات مهم مدرسه مشارکت می‌کنند. این شیوه اثرات زیادی دارد که یکی از آنها احساس توانمندی و اعتمادی است که بین کارکنان مدرسه حول هدف مشترک ایجاد می‌شود و همین احساس می‌تواند به شکل گیری راه‌حل‌های خلاقانه‌تر بیانجامد.
گوگل در این میان چه کمکی می‌تواند به مدارس بکند؟
معلمان ایده‌های خوبی دارند و با تشویق آنها به ایده پردازی می‌توان راه پیش رو را سریع‌تر طی کرد. ما از ایده‌های جدید معلمان برای ایجاد فرهنگ نوآوری در کلاس‌ها و مدارس استقبال می‌کنیم. ما قصد داریم برخی از این راه حل‌های ارائه شده را در چندین مدرسه مورد آزمون قرار دهیم.
معلمان چگونه می‌توانند در این طرح مشارکت کنند؟
تیچرز گیلد یک پلتفرم برای همگان است که معلمان با ثبت نام در آن می‌توانند در ایده پردازی مشارکت کنند.
اما یک توصیه هم برای معلمان و مدیران حوزه آموزش دارم. ما در گوگل یک جمله معروف داریم و آن هم اینکه «ده برابر فکر کنید». منظور این است که اگر یک هدف جزئی (مثلا ده درصد پیشرفت) داشته باشید، تغییرات ایجاد شده نیز بسیار تدریجی خواهد بود. در مقابل، اگر خواستار تغییراتی بزرگ هستیم، باید یک هدف غیر ممکن را برای خود ترسیم کنیم.
تجربه ما در گوگل نشان داده است که ایجاد تغییرات بزرگ معمولاً ساده‌تر است، زیرا اهداف بزرگ ما را به تفکر به شیوه‌ای متفاوت سوق می‌دهد. به همین دلی نباید از ترسیم یک فرهنگ متفاوت در مدارس و در میان گذاشتن آن با دیگران هراس داشته باشیم!
منبع: مجله آنلاین Medium
ترجمه: صالح سپهری فر
No tags for this post.