مهندس محمد درویش در گفت و گو با خبرنگار سیناپرس، در پاسخ به این پرسش که بحران آبی کشور را چقدر در اثر عدم رعایت پیوست زیست محیطی پروژه های آبی می دانید؟ گفت: به نظر من نقش این مساله در بحران آبی کشور چندان زیاد نیست. من فکر می کنم کسانی که مسوولیت قانونی برای تصمیم گیری و مدیریت آب کشور را بر عهده دارند، عملا اختیار زیادی در مورد آب ندارند و کسانی که اختیارات زیادی دارند در هم اندیشی های مربوط به آب حضور پیدا نمی کنند.
مدیرکل دفتر آموزش و مشارکت مردمی سازمان حفاظت محیط زیست، افزود: همه انجمن های تخصصی، مقامات وزارت نیرو و وزارت جهاد کشاورزی معتقدند که سفره های آب زیرزمینی به شدت با روند کاهشی مواجه شده است تا آنجا که 11 میلیارد مترمکعب اضافه برداشت از این منابع صورت می گیرد. در چنین شرایطی اولین و مهم ترین اقدام این است که ما اجازه ندهیم چاه های غیرمجاز در کشور حفر شود. ولی 150 نفر از نمایندگان مجلس قانونی را تصویب و دولت را موظف کردند که برای هرکس تا سال 1385 چاه غیرمجاز حفر کرده است، پروانه صادر کند. این یعنی مجوز بی قانونی! یعنی تشویق افراد به اینکه بروید چاه غیرمجاز بزنید و یا بروید جنگل را تصرف کنید، و این را بدانید که بالاخره دولت یک روز کوتاه می آید و به شما سند و پروانه می دهد.
وی خاطرنشان کرد: این قصه غم انگیز که در کشور رخ داده، این است که تصمیم گیران واقعی، اصلا این گزارش ها را دریافت نمی کنند و متوجه نیستند که بدهکاری اکوژیکی به چه معناست! هر نوع بدهکاری اقتصادی را می شود جبران کرد اما بدهکاری اکولوژیکی را نمی توان! اگر «ببر مازندران» از بین رفت دیگر از بین رفته است. اگر «یوزپلنگ ایرانی» از بین برود دیگر قابل جبران نیست. چرا اینها اهمیت دارند؟ چون «بیواندیکاتورها»ی طبیعت ایران هستند. سرزمینی که استعداد پذیرش ببرها و یوزپلنگ ها و شیرها را نداشته باشد یعنی بیمار شده است. این بیماری به جایی می رسد که بقیه زیستمندانش از جمله انسان ها با درگیری های مختلف رو به رو می شوند.
سونامی سرطان، ام.اس، انواع و اقسام افسردگی ها نشان دهنده این است که دیگر این طبیعت نمی تواند آن کیفیت و خدماتی را که به مردمش ارایه می کرد، باز هم ارایه کند. این هشدارهایی است که باید جدی گرفته شود.
درویش تاکید کرد: سونامی سرطان، ام.اس، انواع و اقسام افسردگی ها نشان دهنده این است که دیگر این طبیعت نمی تواند آن کیفیت و خدماتی را که به مردمش ارایه می کرد، باز هم ارایه کند. این هشدارهایی است که باید جدی گرفته شود.
مدیرکل دفتر آموزش و مشارکت مردمی سازمان حفاظت محیط زیست، در پایان گفت: بسیاری از مسوولان مدام می گویند که کشور توسعه می خواهد، اشتغال می خواهد، رشد اقتصادی می خواهد. اینها درست است! اما چه کسی می خواهد این رشد اقتصادی را به وجود بیاورد؟ کسی که عقل سالمی داشته باشد. آن عقل سالم نیاز به بدن سالم دارد و این بدن سالم نیاز به محیط زیست سالم دارد. وقتی محیط زیست آلوده و ناسالم شود، در نتیجه بدن ناسالم می شود، در نتیجه عقل ناسالم می شود و در نتیجه چرخ اقتصادی کشور نخواهد چرخید.
No tags for this post.