ابداع روشی جدید برای گوگردزدایی از سوخت خودروها
قاسم بختیاری مجری این طرح گفت: ترکیبات گوگردی از ترکیبات سمی و مزاحم در سوخت خودروها هستند و معضل اصلی آلودگی هوای كلانشهرهای ما به شمار می روند و بنابراین از سال ۲۰۰۹ نیز صنایع مختلف ملزم به اجرای استاندارد یورو ۵ و كاهش گوگرد سوخت خودروها شده اند.
وی افزود: روش های موجود قادرند میزان گوگرد را در سوخت خودروها به حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ ppm برسانند و تعداد محدودی از پالایشگاه های كشور از روش های جدید استفاده می كنند كه میزان گوگرد را به كمتر از ۱۰ ppm كاهش می دهد كه این روش ها بسیار گران هستند از همین رو صنایع از آنها استقبال نمی كنند.
به گفته این پژوهشگر در روش های گوگرد زدایی در صنایع و پالایشگاه های موجود، گوگرد زدایی هیدروژنی (HDS) که روشی کاتالیستی است، متعارف ترین روش محسوب می شود.
بختیاری خاطرنشان كرد: این روش در دما و فشار بالا انجام می گیرد به همین دلیل هزینه سنگینی برای صنایع ایجاد می كند و همچنین در پایان فرآیند نیز برخی ترکیبات گوگردی در محصول باقی می مانند و برای حذف این ترکیبات لازم است از روش های دیگری استفاده شود كه متداولترین این روش ها، گوگرد زدایی هیدروژنی عمیق (UDHDS) است.
وی تصریح كرد: از آنجا كه گوگرد زدایی هیدروژنی عمیق (UDHDS) در دما و فشار بسیار بالا و کاتالیست‌های گران قیمت میسر می شود بنابراین استفاده از روشی که شرایط عملیاتی بهتر و کم هزینه تر داشته باشد بسیار مورد توجه صنایع است.
این محقق جوان از روش جذب به عنوان یكی از روش های جدید و مورد توجه محققان طی سال های اخیر در فرآیند گوگردزدایی نام برد و توضیح داد: در روش جذب، فرآیند گوگردزدایی در دما و فشار نزدیک به محیط صورت می گیرد بنابراین اجرای آن بسیار مقرون به صرفه خواهد بود و هزینه اضافی به صنایع تحمیل نمی كند.
بختیاری عنوان کرد: در این طرح تلاش شد یک جاذب مناسب برای فرآیند جذب که به صورت مکمل یک فرآیند دیگر گوگرد زدایی و یا یک فرآیند مستقل گوگرد زدایی است، سنتز و بهینه سازی كنیم و سپس پارامترهای عملیاتی بهینه را برای تست‌های عملیاتی و بکارگیری آن جاذب در صنعت شناسایی كنیم.
وی یادآور شد: در این طرح لازم بود با بکارگیری خوراک واقعی در فرآیندی پیوسته، شرایط یک فرآیند صنعتی برای جاذب حاصل شود و بازده و عملکرد آن در صنعت کاملا به اثبات برسد.
به گفته این محقق استفاده از این روش نیز به صورت مستقل در پالایشگاه ها و سوخت خودروها و به صورت مكمل در فرآیندهای پالایشگاه ها (تولید محصولات پالایشگاهی) كاربرد دارد.
نتایج این طرح تحقیقاتی در مجله علمی بین المللی international journal of environmental and science and technology و توسط انتشارات اشپرینگر به چاپ رسیده است.
