اینترنت اشیا یک نام عمومی است که به انواع مختلف شبکه‌های حسگرها، دستگاهها، ماشین‌ها و حتی ساختمان‌های جهان داده شده است اما بیشتر آن‌ها در یک جا قرار دارند.
با افزایش تعداد پهپادها، محققان مفهوم "اینترنت پهپادها" را طراحی کرده‌اند.
این مفهوم در اصل یک ساختار برای مدیریت ترافیک پهپادهاست که عناصر سیستم کنونی کنترل ترافیک هوایی، شبکه‌های سلولی و اینترنت را با هم ترکیب کرده است.
در این مفهوم، حریم هوایی به چند "منطقه" تقسیم شده که هر کدام توسط یک "ارائه‌هنده خدمات منطقه" (ZSP) که بخش هوایی خود را اداره می‌کند، کنترل می‌شود.
ارائه‌دهنده خدمات منطقه که می‌تواند بجای یک عامل انسانی، مبتنی بر نرم‌افزار باشد، ترکیبی از یک برج سلولی و یک کنترلگر ترافیک هوایی برای فرودگاه خاص است. پهپادها و ارائه‌دهندگان خدمات منطقه توسط رایانش ابری با هم ارتباط برقرار می‌کنند تا از جریان داشتن ایمن ترافیک خودکار در منطقه و طبق قوانین آن اطمینان حاصل کنند. زمانی که یک پهپاد وارد منطقه جدید می‌شود، مشابه زمان ورود یک سیستم بی‌سیم به برج سلولی جدید، بیرون رانده می‌شود.
این زیرساخت همچنین به اشخاص ثالث در خارج از منطقه (مانند مدیران، خرده‌فروشان و حتی خریداران) اجازه می‌دهد تا با پهپادها در زمان پرواز ارتباط برقرار کنند. این امر می‌تواند بویژه برای خدمات تحویل پهپادی مانند گوگل و آمازون مفید باشد.
به گفته محققان، می‌توان از پایگاه‌های شبکه سلولی کنونی برای استقرار این سیستم بهره برد.
به گزارش ایسنا، در هر منطقه، راه‌های هوایی تعریف‌شده، تقاطعات و نقاط مرکزی ایجاد می‌شوند که شبیه به سیستم‌های جاده‌ای زمینی هستند. اگرچه پهپادها در فضای هوایی سه‌بعدی به همه جا پرواز می‌کنند، ایده دانشمندان ساخت راه‌های هوایی تعیین شده و تنظیم ترافیک از طریق آن‌ها برای جلوگیری از تصادم است. پهپادها همچنین مسوول تصادف اجسام غیرپهپادی مانند پرندگان هستند و باید ارائه‌دهنده خدمات منطقه را از این مانورها مطلع کنند.
No tags for this post.