این دو کهکشان پس از برخورد به آرامی تکامل یافته و به یک کهکشان بیضوی غول‌پیکر تبدیل می‌شوند.به گفته محققان این کهکشانهای کوچک ادغام می‌شوند و به تدریج و در طول زمان ساختارهای کهکشانی بزرگتری را ایجاد می‌کنند. این نوع کهکشان‌ها با تکامل جهان روز به روز توسعه بیشتری می‌یابند.
اخترشناسان کهکشان NGC 3597 را برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی شکل گیری کهکشانهای بیضوی مورد بررسی قرار دادند. بسیاری از این کهکشانهای بیضوی زندگی خود را پیش از تاریخ جهان آغاز کرده‌اند.
کهکشان NGC 3597 حدود 150 میلیون سال نوری دورتر از زمین و در صورت فلکی پیاله واقع شده است.کهکشانهای بیضوی قدیمی‌تر با نام مستعار قرمز و مرده توسط ستاره شناسان نامگذاری شدند زیرا این کهکشانهای ملتهب دیگر ستاره‌های آبی جدید تولید نمی‌کنند و در نتیجه بسته بندی کاملی از ستاره‌های قدیمی و قرمز رنگ هستند.
کهکشان‌ها با یکدیگر ادغام شده، گاز و گرد و غبار موجود خود را با یکدیگر یکی و چرخه جدیدی از تولد ستاره را ایجاد می‌کنند.بعضی از این مواد به بسته‌های متراکمی به نام خوشه‌های کروی تبدیل می‌شوند که ده‌ها عدد از اینها NGC 3597 را تشکیل می‌دهند.
No tags for this post.