دیابتی‌هایی که متفورمین مصرف می‌کنند کمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پانکراس هستند، همچنین بیمارانی که تومور در بدنشان دارند و به مصرف متفورمین می‌پردازند نیز کمتر در معرض خطر مرگ قرار دارند.
این دارو خصوصیتِ التهاب و فیبروز (تصلب بافت‌ها) را که شایع‌ترین خصیصه‌های سرطان پانکراس هستند، کاهش می‌دهد. حدود 50 درصد بیماران مبتلا به سرطان پانکراس دچار چاقی و یا اضافه وزن هستند و بالای 80 درصد آنها نیز دیابت نوع دو یا مقاومت به انسولید دارند.
علاوه بر این متفورمین باعث کاهش " desmoplasia" می‌شود که انباشته‌ای از تجمع بافت‌های همبند تومور مرتبط با سلول‌های ایمنی هستند و مشخصه سرطان پانکراس است.محققان برای اولین بار دریافتند که سطوح هیالورونان، یک جزء از ماتریکس خارج سلولی در نمونه‌های تومور افراد دچار اضافه وزن و یا چاقی که متفورمین مصرف می‌کردند در مقایسه با افرادی که این دارو را مصرف نمی‌کردند 30 درصد کمتر بود.
در مدل‌های موش، محققان مشاهده کردند که درمان با متفورمین ماکروفاژ تومورها را تا 60 درصد کاهش داده و بیان ژن‌های دخیل در بازسازی ماتریکس خارج سلولی از بافت تومور را نیز کاهش می‌دهد.
به گفته محققان درک مکانیزم پشت پرده تأثیرات متفورمین بر سرطان پانکراس و سایر سرطان‌ها می‌تواند در شناسایی نشانگرهایی نظیر چاقی و افزایش فیبروز تومور، در پیدا کردن بیماران کاندیدا برای درمان با متفورمین، یاری‌رسان باشد. به گزارش ایرنا، این پژوهش در مجله " PLOS One" منتشر شده است.
No tags for this post.