کارشناسان محیط زیست اظهار داشتند: مواد شیمیایی که از مدت‌ها قبل جزو مواد ممنوعه اعلام شده بودند، همچنان در دریاها نشست می‌کنند و می‌تواند خطر انقراض نهنگ قاتل را در مناطق صنعتی اروپا افزایش دهد.
گروهی از کارشناسان اسپانیایی، پرتغالی، ایرلندی و انگلیسی به بررسی نمونه‌های چربی (پیه) 1000 قطعه دلفین، نهنگ قاتل و گراز ماهی پرداختند. همچنین کارشناسان خواهان اجرای قوانین جدی‌تر برای از بین بردن ترکیبات «پلی کلره بی‌فنیل» (PCB) هستند که تا دهه 1980 در تجهیزات الکتریکی، ساختمان‌سازی و رنگ‌ها استفاده می‌شدند.
«پائول جپسون»، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: تصور می‌کنیم خطر فزاینده انقراض برای نهنگ قاتل به عنوان گونه‌های ساکن در مناطق صنعتی اروپا وجود دارد.
طبق یافته‌های به دست آمده انباشت ترکیبات پلی کلره بی‌فنیل در نمونه‌های چربی گرفته شده از این گونه‌های دریایی بالاترین میزان را در جهان داشته است.
این ترکیبات به طور معمول از فاضلاب‌های غیرپوشیده و محل‌های نگهداری زباله‌ها وارد رودخانه‌ها می‌شوند. سپس خرچنگ‌ها و صدف‌های سیاه که خود غذای ماهی‌ها به حساب می‌آیند از آنها تغذیه می‌کنند و ماهی‌ها نیز به دام گونه‌هایی همچون نهنگ قاتل می‌افتند. زمانی که ترکیب «پلی کلره بی‌فنیل» وارد بدن پستانداران دریایی می‌شود داخل بافت‌های چربی ذخیره می‌شود.
به گزارش ایسنا به نقل از نیچر ورلد نیوز، کارشناسان این مطالعه بر ضرورت اقدامات جدی جهت محدود کردن استفاده از این ترکیب در اروپا تاکید کرده چراکه ترکیب پلی کلره بی‌فنیل عامل کاهش جمعیت این گونه جانوری در اروپا خواهد بود.
No tags for this post.