کشف یخ‌آب در دنباله‌دار 67P
این کشف با استفاده از داده‌های طیف‌سنج تصویربرداری حرارتی مرئی و مادون قرمز روزتا (VIRTIS) بین ماه‌های سپتامبر و نوامبر 2014 جمع‌آوری شده است. این ابزار بر روی دو رسوب درخشان که در حال حاضر در منطقه ایمهوتپ این دنباله‌دار وجود دارد متمرکز شده است.
مقادیر عظیمی از بخار آب قبلا در دنباله دار 67P کشف شده بود و دانشمندان بر این فرض بودند که منبع آب در زیر گرد و غباری که پوسته دنباله‌دار را پوشانده قرار دارد. بنابراین، رسوب سطحی که به تازگی تایید شده می‌تواند ناشی از نوعی فرآیند فرسایش باشد.
نمونه‌برداری پیکسلی از رسوب درخشان از طریق ابزار VIRTIS نشان دهنده تقریبا پنج درصد یخ آب خالص است. دانشمندان همچنین قادر به تعریف دو اندازه جداگانه از سنگریزه موجود در نمونه‌ها بودند که یکی از آنها ده میکرومتر قطر داشت و قطر دیگری حدود 2 میلی‌متر بود.
دو نظریه در مورد چگونگی شکل‌گیری دانه‌های بزرگتر وجود دارد. اولی شامل یک فرایند به نام تف جوشی است که توسط آن بسیاری از ذرات کوچکتر با هم فشرده شده و کریستال‌های یخ ثانویه را تشکیل می‌دهند. احتمال دوم این است که این دانه‌ها می‌تواند نتیجه تصعید باشند.
تصعید زمانی رخ می‌دهد که حرارت ناشی از خورشید دنباله‌دار را گرم و رسوب‌های یخ آب را که در زیر پوسته مدفون شدند را تبخیر می‌کند.
به گزارش ایسنا، مقاله این پژوهش در مجله Nature منتشر شده است.
No tags for this post.
