به گزارش ایرنا از ساینس، مولکول های microRNA پس از آزاد شدن، سلول های اطراف خود را برای فعال سازی مکانیزم بازسازی استخوان تحریک می کنند. این شیوه در مقایسه با روش های متداول، دارای چند مزیت است؛ اول این که نانوکپسول های حامل microRNA به آرامی تجزیه می شوند و بدین ترتیب مولکول های مذکور در یک بازه زمانی حدودا یک ماهه در محل آسیب دیدگی آزاد می شوند. دوم این که در شیوه موردبحث به جای استفاده از عوامل خارجی، از سلول های بدن بیمار برای بازسازی آسیب دیدگی استفاده می شود.
نکته مهم این است که استخوان ها تمام مواد لازم برای بازسازی خود را در اختیار دارند؛ اما فرآیند ترمیم و بازسازی همواره به طور مطلوب انجام نمی شود و این تاخیر می تواند به جراحت های طولانی، پوسیدگی دندان یا پوکی استخوان منتهی شود. اما محققان امیدوارند با استفاده از microRNA برای مدیریت ترمیم آسیب، فرآیند بازسازی استخوان با سرعت و به درستی انجام شود.
با وجود این که شیوه موردبحث تنها روی موش ها آزمایش شده است، محققان امیدوارند همین رویکرد در انسان ها نیز قابل استفاده باشد.
تولید و رشد دادن بافت استخوان با کیفیت بالا برای کاربردهای خاص، همچنان یک چالش مهم علم پزشکی است که محققان سراسر دنیا به دنبال راهکار مناسبی برای آن هستند. گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Communications منتشر شده است.