یزدی زاده کارشناس محیط زیست در رابطه بین مدیریت پسماند و تغییر اقلیم (گرم شدن زمین) گفت: گرمایش زمین با کنترل گاز کربن دی اکسید رابطه مستقیم دارد و کره زمین نسبت به سالهای قبل عمر خود گرمتر شده است.
وی افزود:بخشی از اشعه های خورشید که به زمین می تابند در دام گاز کربن دی اکسید می افتند و این گاز، انرژی خورشید را به صورت انرژی گرمایشی درمی آورد و در اختیار انسان قرار می دهد که مفید است اما وقتی تعداد مولکول های کربن دی اکسید، متان و گازهای دیگر جو زیاد می شود، کره زمین گرمتر و گرمتر می شود. موج گرمایی بوجود آمده یخ های قطبی را که منبع آب کره زمین هستند را آب کرده و روانه اقیانوس ها می کند. با این کار غلظت آب اقیانوس ها به هم می خورد، زندگی آبزیان دچار اختلال می شود و نیز باعث افزایش بلایای طبیعی مانند سیل و رانش زمین و انقراض گونه های زیستی شده و در نهایت باعث تغییر اقلیم می شود.
همچنین در ادامه دکتر سعید مرادی کیا کارشناس واحد تحقیق و توسعه سازمان مدیریت پسماند شهرداری تهران نیز خاطر نشان کرد: برای نجات محیط زیست دو نقطه اشتراک و تفاوت وجود دارد؛ اینکه رفتار انسان باید تغییر کند نقظه مشترک است و محل تفاوت در این است که چه کسی حاضر است رفتارش را تغییر دهد؟ آمار تولید پسماند در شهرها بسیار بیشتر از روستاست. ترکیب پسماندهای شهری در تهران به این صورت است: شصت درصد پسماند تَر و چهل درصد پسماند خشک. برای مدیریت پسماندها بیشترین مطلوبیت تا کمترین آن را می توان این گونه برشمرد: جلوگیری از تولید پسماند، کاهش تولید، استفاده مجدد، بازیافت، بازیابی، پردازش و دفن است. برای کاهش تولید پسماند در مبدأ تولید می توان در منزل کارهایی انجام داد که عبارت هستند از: استفاده از قمقمه به جای بطری پلاستیکی، استفاده از قاشق های چند بار مصرف و اسفتاده از کیسه های پارچه ای خرید. در مصرف پلاستیک ها باید بسیار دقت نمود زیرا میانگین استفاده از هر کیسه پلاستیکی 12 دقیقه است در حالی که یک کیسه پلاستیکی 1000 سال در طبیعت باقی می ماند.
وی عنوان کرد: برای اصلاح الگوی مصرف می توانیم از کیسه های پلاستیکی کمتری استفاده کنیم؛ به اندازه مصرف و نیاز واقعی خود غذا درست کنیم؛ محصولاتی را انتخاب کنیم که کمترین پسماند را تولید کند؛ محصولاتی را انتخاب کنیم که پسماند آنها قابل بازیافت باشند؛ در هنگام خرید مواد زود فسادپذیر را به اندازه مصرف روزانه و یا چند روز خرید کنیم؛ محصولاتی را انتخاب کنیم که پسماند آنها از بیشترین قابلیت بازیافت برخوردار باشند؛ محصولاتی با کیفیت تر (گران تر) را بر محصولات کم کیفیت تر (ارزان تر) ترجیح دهیم. کم حجم سازی پسماندها و آبگیری پسماندها نیز در بسیاری از موارد هدر رفت هزینه های حمل و نقل را کاهش می دهد.
