گلوکوم که سازمان جهانی بهداشت آن را دومین عامل اصلی نابینایی در جهان معرفی کرده است، معمولا به دلیل یک فشار داخل چشمی ایجاد می شود که می تواند به اعصاب بینایی آسیب بزند.
با وجود این که یوگا مزایایی در زمینه اثرگذاری یوگا بر سلامتی عنوان شده است، اما پژوهشگران خطرات بالقوه برخی حرکات این ورزش را برای بیماران مبتلا به گلوکوم بررسی و نتایج آن را در مجله PLOS One منتشر کردند.
محققان آمریکایی به ریاست دکتر روبرت ریتچ از درمانگاه چشم و گوش مونت سینای در نیویورک محور توجه خود را بر فشار داخل چشم (IOP) متمرکز کردند که شایع ترین عامل خطرساز برای آسیب glaucomatous است.
محققان می گویند: در مطالعات قبلی تنها حرکت ایستادن روی دست در یوگا مورد بررسی قرار گرفت که تاثیر آن را در افزایش دو برابری فشار داخل چشم نشان داد.
اما پژوهشگران در تازه ترین مطالعه از افراد سالمی که بیماری مرتبط با چشم نداشتند و نیز از مبتلا به گلوکوم خواستند تا یک سری حرکات معکوس شده یوگا را از جمله حرکت موسوم به سگ با صورت پایین (downward dog)، حرکت ایستاده خم شدن، حرکت گاوآهن plow و حرکت پاهای روی دیوار را انجام دهند.
محققان فشار داخلی چشم اعضای هر گروه را در ابتدای آزمایش، حین انجام حرکات ، دو دقیقه در طول تثبیت حرکات، درست بعد از انجام حرکات در وضعیت نشسته و بعد مجددا 10 دقیقه بعد در وضعیت نشسته، اندازه گرفتند.
نتایج این مطالعه نشان داد که فشار داخل چشم هر دو گروه از افراد مورد مطالعه در تمامی این چهار حرکت یوگا افزایش یافت اما بیشترین فشار در جریان انجام حرکت سگ با صورت پایین (downward dog) مشاهده شد.
به گزارش ایرنا از مدیکال نیوز تودی،محققان همچنین توصیه کردند: گرچه به بیماران توصیه می شود که شیوه زندگی فعال و سالم از جمله فعالیت فیزیکی داشته باشند، اما بیماران مبتلا به گلوکوم باید از انجام برخی فعالیت های دیگر نیز از جمله شنا (پرس سینه) و بلند کردن وزنه های سنگین پرهیز کنند زیرا این حرکات فشار داخل چشمی و احتمال آسیب به اعصاب بینایی را افزایش می دهند.
**علائم گلوکوم
علایم این بیماری که درمان قطعی ندارد، عمدتا در اثر تجمع مایع و افزایش فشار درون چشم و در نتیجه آسیب رسیدن به رشته های عصب چشمی به وجود می آیند و شامل:
در مراحل اولیه،
– از دست رفتن دید محیطی در نواحی کوچک از میدان دید
تاری دیدی در یک طرف در سمت بینی میدان دید
مراحل پیشرفته،
– بزرگ تر شدن نواحی از دست رفتن دید، معمولاً در هر دو چشم
– سفت شدن کره چشم
– وجود نقاط کور در میدان دید
– نامناسب بودن دید در شب
**فاکتورهای خطر
فاکتورهای خطر این بیماری عبارتند از:
– تغذیه و رژیم های غذایی
– نژاد و جنس
– عوامل ژنتیک و سابقه خانوادگی آب سیاه حاد یا مزمن چشم
– سن بالای ۶۰ سال
– دیابت
– پرفشاری خون