به گزارش ایرنا از بی بی سی، به گفته این تیم که ماموریت دارد این عصر را تعریف کند، آثار فعالیت های انسانی تا میلیون ها سال در آینده در رسوبات و صخره ها به جا خواهد ماند.محققان اکنون برای طبقه بندی رسمی عصر حاضر تلاش می کنند. یکی از سوالاتی که هنوز پاسخ قطعی ندارد زمان رسمی شروع این عصر است که به عقیده برخی از اعضای تیم می تواند دهه 1950 باشد.
آن دهه مصادف با شروع سرعت گرفتن فوق العاده رشد جمعیت انسانی بود و الگوهای مصرف ناگهان شتاب زیادی گرفت؛ زمانی که تولید و مصرف مواد ساختمانی و مصرفی مانند آلومینیوم، بتن و پلاستیک همگانی شد.
این دوره همچنین شامل سال هایی است که آزمایش سلاح های اتمی – حرارتی (گرما هسته ای) مانند بمب هیدروژنی باعث انتشار مواد رادیواکتیو در سراسر کره شد که آثار آن تا صدها هزار سال قابل ردیابی است.
گزارش 'گروه کاری آنتروپوسین' که در نشریه ساینس چاپ شده است، بیانیه نهایی و جامع در مورد موضوع نیست بلکه یافته های هیات تحقیق تا این مرحله را بیان می کند.
اما یافته کلیدی این است که تاثیر بشر بر زمین را اکنون باید چنان فراگیر و به قدر کافی متمایز تلقی کرد که ایجاد یک طبقه بندی جداگانه را توجیه می کند.
به گفته دکتر کالین واترز دانشمند مرکز تحقیقات زمین شناسی انگلیس این مقاله ابعاد تغییراتی در کره زمین راکه انسان سرمنشا آنها است، بررسی می کند.
وی گفت: در این گروه کاری 37 عضو داریم و بیشتر آنها موافقند که ما در یک دوره میانی به نام آنتروپوسین زندگی می کنیم. هنوز بحث در این مورد که آیا این دوره یک مقطع جداگانه است، جریان دارد؛ اما مایلیم تعریفی مشخص داشته باشیم و بیشتر اعضای گروه به سوی اواسط قرن بیستم به عنوان نقطه شروع این عصر تازه تمایل دارند.
در نهایت به عهده کمیسیون بین المللی چینه شناسی (اشاره به چینه های صخره ای زمین) است که 'عصر آنتروپوسین' را به عنوان یک واحد مجزا در سیر زمانی مورد استفاده برای توصیف تاریخ 4.6 میلیارد ساله زمین بپذیرد.
با این حال بعید است که نمودار معروف 'گاه چینه شناسی' که در کتاب های درسی و پوسترهای کلاس های درس دیده می شود، فورا اصلاح شود.