دوان شومین از آکادمی علوم چین اظهار کرد: ترس ذاتی، که شامل چیزهایی مانند ترس از ارتفاع و حشرات می‌شود یک غریزه اصلی در حیوانات برای جلوگیری از خطر است که افزایش آن می‌تواند به اضطراب و حتی بیماری‌های روانی منجر شود. شناخت مکانیسم نورون حیوانات می‌تواند به درمان اختلالات مربوط به ترس کمک کند.
با قرار دادن موش‌ها در معرض بوی مدفوع شکارچی‌ها و ضبط پاسخ‌های مربوط به ترس از قبیل بهت‌زدگی از روی ترس، لرزیدن و افزایش ضربان قلب ، تیم دوان به بررسی اینکه چگونه چنین ترس‌هایی مربوط به سلول‌های عصبی سوماتوستاتین مثبت و سلول‌های عصبی parvalbumin مثبت است پرداختند.
وانگ هائو از دانشگاه ژجیانگ، که او نیز در این پژوهش شرکت کرده بود اظهار کرد: هنگامی که سلول‌های عصبی parvalbumin مثبت آنها مهار شد، احساس شجاعت در موش‌ها باقی ماند و با وجود تهدید یک شکارچی، همچنان به عملکرد عادی خود ادامه دادند در حالی که فعال شدن سلول‌های عصبی سوماتوستاتین نیز همان اثر را ایجاد کرد.
به گزارش ایسنا،این سلول‌های عصبی مانند سوئیچ های ترس هستند و حتی بدون وجود بو نیز می‌توانند در موش‌ها پاسخ‌های ترس مانند فرار، افزایش ضربان قلب و بی اختیاری تولید کنند.
این پژوهش در مجله Nature Neuroscience به چاپ رسیده است.
No tags for this post.