برای این منظور به روش‌هایی نیاز است تا گازهایی که بیمار تنفس می‌کند را مغناطیسی کنند تا امکان تصویربرداری به روش MRI فراهم شود. محققان دانشگاه میشیگان توانسته‌اند بر این مشکل غلبه کنند.
این محققان با گاز زنون و هلیوم کار می‌کنند تا کارایی این گازها را برای استفاده در روش‌های تشخیص بیماری‌های ریوی افزایش دهند. آنها می‌گویند برای تصویربرداری از فضاهای توخالی موجود در ریه به منبعی نیاز داریم که پیام‌ها را از آنجا به دستگاه منتقل کند. گاز زنون یا هلیوم مغناطیسی شده همین منبع مورد نظر است. در MRI معمولی آب موجود در بدن به عنوان منبع این سیگنال‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما در شش‌ها آب بسیار اندکی وجود دارد و لازم است ماده جایگزینی برای آن پیدا شود.
این گازها برای تشخیص بیماری‌های ریوی که در آنها اختلال در شش‌ها مانع از عبور هوا از بخش‌هایی از ریه می‌شود یا بیماری‌هایی که اکسیژن موجود در شش‌ها نمی‌توانند وارد جریان خون شوند، بسیار مفید است.
مشکل اینجاست که این گازها ماهیتا غیرمغناطیسی هستند و همین امر مانع از تشکیل تصاویر به کمک آنها می‌شود.
به منظور مغناطیسی کردن گازها، آنها را با مقادیر اندکی از اتم‌های ناخالص مخلوط می‌کنند و سپس در معرض نور لیزر قرار می‌دهند. لیزر اتم‌های ناخالص را مغناطیسی می‌کند و متعاقبا از طریق برخوردهای اتمی، اتم‌های گازی نیز مغناطیسی می‌شوند.
به گزارش ایسنا ،در حال حاضر این دو گاز تنها در تحقیقات و اهداف اختراعی در دانشکده‌های رادیولوژی مورد استفاده قرار می‌گیرند و محققان امیدوارند که بزودی آنها را به ابزار تشخیصی مفید در پزشکی تبدیل کنند.
No tags for this post.