فناوری هسته‌ای با وجود تمامی مزایایی که دارد، در بخش پایانی یعنی جداسازی و کنترل پسماندهای هسته‌ای بسیار پیچیده و هزینه‌بر است.
پروفسور اندرو گایم با همکاری پروفسور کنستانین نوورزلاو، از دانشگاه منچستر پس از دریافت جایزه نوبل در سال 2010 در حوزه فیلترهای گرافنی، اکنون موفق به ارائه روشی نوین در مدیریت پسماندهای خطرناک نیروگاه‌های هسته‌ای با کاهش هزینه تا یک دهم شرایط فعلی شدند.
در این مطالعه محققان دانشگاه منچستر از گرافن برای جداسازی پروتیوم، سبک‌ترین ایزوتوپ هیدروژن از ایزوتوپ دوتریوم استفاده کرده‌اند.
ایزوتوپ دوتریوم که سنگین‌ترین ایزوتوپ شناخته شده هیدروژن است، در ساخت آب سنگین مورد استفاده در راکتور‌های هسته‌ای استفاده می‌شود.
با این حال ایزوتوپ تریتیوم نیز در طبیعت و در نیروگاه‌های هسته‌ای یافت می‌شود که برای انسان و موجودات زنده بسیار خطرناک است، چرا که قادر است در عملکرد طبیعی سلول‌ها اختلال ایجاد کرده و به دنبال آن باعث مرگ فرد آلوده شود.
محققان دانشگاه منچستر با آزمایش بر روی امکان عبور دوتریوم از فیلتر دو بعدی گرافنی دریافتند که فیلتر تولید شده در آزمایشگاه قادر است در برابر پرتوهای ایزوتوپ دوتریوم مقابله کند.
دکتر مارسلو لوزادا، متخصص علوم هسته‌ای از دانشگاه منچستر اظهار کرد: این نخستین غشاء ساخته شده به دست بشر است که قادر به جداسازی ذرات زیراتمی است.
به گزارش ایسنا ، وی در ادامه افزود: این تکنولوژی کاملا کاربردی است و می‌توان از فیلترهای گرافنی در مقیاس بزرگتر برای کاهش هزینه‌های بخش مدیریت پسماند نیروگاه‌های هسته‌ای استفاده کرد.
No tags for this post.