تاکنون موسسات و سازمان‌های گوناگونی بر روی راه‌های مختلف فرستادن انسان به مریخ و سکونت بر روی آن سرمایه‌گذاری کرده‌اند. در این میان ساخت فضایی برای سکونت بر روی سیاره سرخ از اهمیتی حیاتی برخوردار است.
با این وجود موانعی در این مسیر وجود دارد که باید برطرف شوند و یکی از مهم‌ترین موانع نیز دستیابی به سازوکاری برای ساخت سازه در مریخ بدون نیاز به انتقال مصالح از زمین به آن است.
در این میان، یک تیم پژوهشی به بررسی مواد موجود بر سطح مریخ پرداختند تا به شیوه‌ای برای تهیه مصالح لازم برای ساخت خانه در آن دست یابند.
آنها به این ترتیب به این نتیجه رسیدند که گوگرد که به وفور بر سطح مریخ وجود دارد می‌تواند ماده ای مناسب برای ساخت‌و‌ساز باشد. این ماده را می‌توان ذوب کرد و به شکل‌های مختلفی در آورد.
البته تلاش‌هایی که تاکنون برای این کار به انجام رسیده نشان می‌دهد که بلوک‌های ساخته شده از گوگرد از استحکام کافی برخوردار نیست و دلیل آن نیز وجود انبوهی از حباب در آن است.
این پژوهشگران برای رفع این مشکل، مواد دیگری را به گوگرد افزودند. این مواد در واقع ترکیبی از دی اکسید تیتانیوم، اکسید آهن، دی اکسید سیلیس، اکسید آلومینیوم و برخی ترکیبات دیگر بود. گفتنی است همه این مواد بر روی سطح مریخ یافت می‌شود.
همچنین در فرآیند تولید بلوک، فشار زیادی نیز وارد شد تا به این ترتیب تا حد امکان حبابی درون آن شکل نگیرد. پس از کم و زیاد کردن مقدار هر یک از این مواد، این تیم پژوهشی توانست به نسبت مشخصی دست یابد که می‌تواند برای ساخت بلوک‌های سازه در مریخ به کار رود.
بر اساس نتایج اعلامی، مقاومت این بتوان از میزان مقاومت مورد نیاز برای سازه‌های مریخی نیز بیشتر است و شاید اصلی‌ترین دلیل آن نیز اندک بودن جاذبه مریخ نسبت به زمین باشد.
همچنین آزمایشات مختلف نشان داد که این بلوک‌ها می‌توانند انواع شرایط بد محیطی نظیر دمای بسیار بالا و یا فشار جوی مریخ را تحمل کنند.
یکی از اصلی‌ترین مزیت‌های این نوع بلوک این است که می‌توان آن را ذوب کرد و دوباره برای ساخت سایر بلوک‌ها استفاده کرد.
No tags for this post.