دانشمندان ایالات متحده دریافتند چگونه رفتار مورچه‌های نجار را با افزایش سرعت فعالیت ژن‌هایشان تغییر دهند.
طبق یک مکانیسم مشابه می‌توان از این اکتشاف برای تغییر رفتار سایر حیوانات و حتی انسان‌ها استفاده کرد.
به منظور برنامه‌نویسی مجدد مغز مورچه‌ها، گروهی از دانشمندان به سرپرستی پروفسور شلی برگر از دانشگاه پنسیلوانیا، بدون اعمال تغییرات دائمی در DNA، مرکز کنترل‌های اپی‌ژنتیک که مسؤول خاموش و روشن کردن ژن‌هاست را صفر کردند.
آنها دریافتند با دستکاری این لایه، کنترل ژنتیکی برنامه‌نویسی مجدد مورچه‌ها برای ایجاد تغییرات رفتارهای تغذیه‌ای‌شان امکان‌پذیر خواهد بود.
کلونی مورچه‌های نجار از دو گونه کارگر تشکیل شده است.
کارگران ارشد، مورچه‌های بزرگ و قوی با سرهای بزرگ و آرواره‌های قدرتمند هستند که مسئولیت جابه‌جایی دانه‌های غذایی سنگین و دفاع از کلونی در برابر حملات را بر عهده دارند.
کارگران زیر دست نیز مورچه‌هایی کوچک‌تر و با حرکات استراتژیک هستند که هنگام جمع‌آوری غذا عقب‌نشینی و کار را به مورچه‌های بزرگ‌تر واگذار می‌کنند.
طبق نتایج مطالعات پیشین، مرکز کنترل‌های اپی‌ژنتیک مسوول تشخیص نوع مورچه‌های کارگر است. به عبارت دیگر، همه ژن‌ها در مغز هردو گونه مورچه موجود است، اما یک درجه اضافی کنترل در رشد آنها در مورچه‌های ارشد یا زیر دست تأثیر می‌گذارد.
به گزارش ایسنا،در مطالعات گذشته ثابت شده است، ژن‌هایی که در توسعه مغز درگیرند در کارگران زیر دست فعالیت بیشتری دارند.
این مطالعه در مجله علوم منتشر شده است.
No tags for this post.