به تازگی پژوهشی بومی توسط محققان علوم مهندسی ایران انجام شده است که هدف این مقاله تعیین فاصله بین وضعیت موجود و مطلوب آموزش مهندسی است. در راستای انجام این تحقیقات، ابتدا از طریق پرسش نامه الكترونیكی كه برای اعضای هیئت علمی دانشكده های مهندسی كشور ارسال شد، اعتبار معیارهای مستخرج از مدل های جهانی آموزش مهندسی مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها نشان داد كه از دیدگاه استادان، وضعیت موجود اكثریت معیارهای آموزش مهندسی در حد متوسط و پایین تر از متوسط قرار دارد؛ اما از دیدگاه دانشجویان مهندسی وضعیت موجود تمام معیارهای آموزش مهندسی پایین تر از متوسط است
از دیدگاه اعضای هیئت علمی دانشكده های مهندسی كشور، اهمیت تمام معیارهای تعیین شده بالاتر از ملاك حد متوسط است، لذا باید در برنامه های آموزش مهندسی كشور مورد توجه قرار گیرند. سپس برای تعیین میزان رعایت معیارهای تعیین شده، دیدگاه استادان و دانشجویان سال آخر رشته های مهندسی دانشگاههای استان كرمان مورد مطالعه قرار گرفت.
یافته ها نشان داد كه از دیدگاه استادان، وضعیت موجود اكثریت معیارهای آموزش مهندسی در حد متوسط و پایین تر از متوسط قرار دارد؛ اما از دیدگاه دانشجویان مهندسی وضعیت موجود تمام معیارهای آموزش مهندسی پایین تر از متوسط است. هم چنین مقایسه وضعیت موجود و مطلوب آموزش مهندسی نشان داد كه هم از دیدگاه استادان و هم از دیدگاه دانشجویان بین وضعیت موجود و مطلوب آموزش مهندسی در كشور تفاوت وجود دارد.
این امر به این معنا است که از دید تمامی قشر فعال در دانشگاه های کشور، میزان رعایت معیارهای آموزش مهندسی پایین تر از وضعیت مطلوب است. سرانجام، نتیجه گیری شد كه تمام ابعاد و معیارهای آموزش مهندسی باید در یك چارچوب مدون و نظام مند مدنظر قرار گیرد تا بتوان كیفیت نظام آموزش مهندسی را ارتقاء بخشید.
منبع: حسین مطهری نژاد، 1394. تحلیل شكاف بین وضعیت موجود و مطلوب آموزش مهندسی (مطالعه موردی: دانشگاههای استان كرمان)، فصلنامه آموزش مهندسی ایران، سال هفدهم، شماره 67.
No tags for this post.