ﺩر محیط های بیمارستانی، ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻣﺘﻌﺪﺩﻱ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ عوامل ﻣﺤﻴﻄـی ﻭ ﻓﻴﺰﻳکی (ﺳـﺮﻭﺻﺪﺍ، ﻧﻮﺭ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳـﺐ)، ﻋوامل ﺍﻧﺴـﺎنی (ﺗﻌﺎﺭﺽ ﺑـﺎ همكاران)، عوامل ﺳـﺎﺯﻣﺎنی (ﺗﺮﺍﻛﻢ ﻛﺎﺭی، شیفت كاری نامناسب ﻭ…) ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﻨﺎﺑﻊ استرس ﻭﺟـﻮﺩ ﺩﺍﺭﻧـﺪ.ﭼﻨﺎن ﭽﻪ ﺷـﺨﺺ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ موثر ﺑﺎ ﺁنها ﻧﺒﺎﺷـﺪ، ﺩﺳـت ﺨﻮﺵ ﻋﻮﺍﺭﺽ ﻣﺘﻌﺪﺩ ﺟﺴـمی، ﺭﻭﺍﻧـی ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭی می شود. به همین منظور نیز تحقیقاتی علمی صورت پذیرفته است که هدف از این مطالعه ارزیابی استرس شغلی كاركنان پرستاری و طراحی مدلی به منظور بررسی شدت اختلالات اسكلتی عضلانی به دلیل وجود استرس شغلی در پرستاران است
عامل فرسودگی شغلی نقش واسطه ای بین شدت اختلالات اسكلتی عضلانی و استرس شغلی دارد.
در این راستا تعداد 500 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر همدان در این مطالعه تحلیلی مقطعی شركت كردند. ابزار مورد استفاده در این مطالعه شامل چهار پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاخ، ابعاد استرس شغلی و ویژگی های دموگرافیك و نقشه بدن بود. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16 و نرم افزار لیزرل نسخه 3/ 8 و آزمون های آماری توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها و نتایج حاصل از مدل یابی معادله ساختاری نشان داد كه عامل فرسودگی شغلی نقش واسطه ای بین شدت اختلالات اسكلتی عضلانی و استرس شغلی دارد. به این معنی كه در صورت وجود عامل فرسودگی شغلی در كار، ریسك فاكتورهای روانی اجتماعی حاصل از ابعاد پرسشنامه استرس شغلی در شدت اختلالات اسكلتی عضلانی دخیل خواهند بود.
نتیجه گیری انجام شده توسط محققان به این ترتیب بوده است که می بایست با توجه به اثرات زیان بار استرس شغلی در پرستاران پیشنهاد می گردد، مسئولان برای كاهش عوامل استرس زا مانند نیازهای روانی و فیزیكی محیط كار، فقدان حمایت و عدم امنیت شغلی اقدام کنند.
منبع: طاهره غلامی، احمد حیدری پهلویان، مهدی اكبرزاده، مجید معتمدزاده، رشید حیدری مقدم، 1394. استرس شغلی چگونه منجر به اختلالات اسكلتی-عضلانی می شود؟(مدل یابی معادله ساختاری)، مجله ارگونومی، سال سوم، شماره 3.
No tags for this post.