این پژوهش که توسط خورخه رویز اوررا و مار آلبا از موسسه تحقیقات پزشکی بیمارستان دل مار در بارسلونا انجام شده نشان می‌دهد که در هر ژنوم، مجموعه‌هایی از ژن‌ها وجود دارند که منحصر به آن گونه خاص است.
در این پژوهش، دانشمندان برای اولین بار هزاران ژن مختص انسان یا شامپانزه را شناسایی کردند. سپس، ژنوم ماکاک (نوعی میمون ) را مورد بررسی قرار دادند و کشف کردند که این گونه‌ها به طور قابل توجهی ترکیبات عنصری کمتری در توالی‌های ژنومی مربوطه دارند. این ترکیبات از روی پروتئین‌هایی که بیان ژن را فعال‌سازی می‌کنند شناسایی می‌شوند.
تشکیل ژن‌های جدید از بخش‌های غیر فعال قبلی ژنوم ، تا همین اواخر امری بسیار غیر محتمل بود. این پژوهش نشان داده است که جهش‌هایی که به طور معمول در ژنوم ما رخ می‌دهد برای توضیح چگونگی رخداد این اتفاق کافی است. هنگامی که ژن‌ها بیان می‌شوند می‌توانند بستری برای تکامل عملکرد‌های مولکولی جدید باشند.
به گزارش ایسنا، این پژوهش چند پروتئین انسانی را انتخاب کرده که هیچ شباهتی به پروتئین‌های شناخته شده دیگر ندارند. این که این پروتئین‌ها چه کاری انجام می‌دهند هنوز هم به صورت یک معما باقی مانده است.
No tags for this post.