بزرگترین مشکل پژوهش در ایران نداشتن شبکه علمی است
علی اکبر صبوری، عضو یک درصد دانشمند برتر جهان و استاد بیوفیزیک در دانشگاه تهران به مهر، در خصوص بزرگترین مشکل پژوهشی در کشور گفت: بزرگترین مشکلی که در کشور برای رشد علمی وجود دارد، نبود شبکه های علمی همانند کشورهای غربی است.
به گفته وی، با اینکه ما نقشه جامع علمی کشور را داریم اما این کافی نیست و ایجاد شبکه های علمی برای انجام فعالیت های علمی ضروری است.
صبوری افزود: یکی از بزرگترین مسائلی که باعث رشد و شکوفایی دانشمندان می شود تعامل علمی است تا آنها با یکدیگر همکاری کنند. شبکه های علمی می توانند محل مناسبی برای این تعاملات باشد.
وی با تاکید بر اینکه ما آنطور که باید وارد شبکه های جهانی علم نشده ایم، اظهار داشت: دانشمندان جوان و قوی در کشور ما خیلی زیاد هستند و باید اینها بتوانند در یک شبکه علمی کار کنند تا در حوزه علمی وارد عرصه بین المللی شوند.
وی عنوان کرد: در کشورهای دیگر شبکه های علمی وجود دارد و باید در کشور ماهم تشکیل شود تا دانشمندانمان بتوانند در مجامع علمی دنیا کار کنند.
صبوری پتانسیل علمی کشور را بالا دانست و بیان کرد: بعد از انقلاب از نظر علمی به خوبی پیشرفت کرده ایم و اکنون هم از نظر علمی قدرتمند هستیم؛ما هیچ چیز در دنیا کم نداریم.
وی با اشاره به راهکارهایی در راستای ایجاد شبکه های علمی گفت: اگر وزارتین علوم و بهداشت بتوانند انجمن های علمی را تقویت کنند، دانشمندان ایرانی می توانند از این طریق به فدراسیون های بین المللی متصل شوند و به شبکه های جهانی ورود پیدا کنند.
به گفته وی، بدین واسطه دانشمندان و محققان با تعاملات علمی گرد هم می آیند تا به نتایج مطلوبی در حوزه علمی دست بیابند.
