پژوهشکده رویان جهاد دانشگاهی خرداد ماه 1370 با مدیریت این داشمند بزرگ ایرانی رسما فعالیت خود را آغاز کرد و تاکنون خدمات فراوانی به بیماران ارائه کرده است. ناباروری زمینه فعالیت اولیه پژوهشگاه رویان بود که با سلول های بنیادی، بیوتکنولوژی، همانندسازی و حیوانات تراریخت ادامه پیدا کرد. به واقع، این فعالیت های پژوهشی و تحقیقاتی حاصل نگاه عمیق دکتر کاظمی آشتیانی است که با تلاش وی و سایر محققان به بار نشست.
معاون پژوهشی پژوهشگاه رویان جهاددانشگاهی در این خصوص به ایرنا گفت: آنچه در این پژوهشگاه با موفقیت انجام شد، مدیون زحمات و برنامه ریزی های دقیق و مناسب دکتر کاظمی است.
دکترعبدالحسین شاهوردی اظهار کرد: هرچند یک دهه از درگذشت زنده یاد دکتر کاظمی آشتیانی، بنیانگذار پژوهشگاه رویان می گذارد اما در این مدت دوستانش سعی کردند راه این دانشمند بزرگ را ادامه دهند و به موفقیت های بزرگی هم دست یافته اند.
شاهوردی انس با قرآن، فرهنگ و ارزش های دینی را از جمله خصلت های بارز دکتر کاظمی اعلام و نفوذ و اثرگذاری کلام وی را مرهون همین خصلت ها دانست.
شاهوردی، داشتن روحیه تعامل و همکاری، قدرشناسی، ارتباط صحیح و مناسب با سایرین و تیم سازی برای انجام کارهای بزرگ رااز دیگر شاخصه های بارز این مردخستگی ناپذیر برشمرد و گفت: ایشان کارهای تحقیقاتی دیگران را هرگز به نام خود ثبت نمی کرد.
صدور علم و دانش به جای نفت از مهمترین آرزوهای دکتر کاظمی بود
به گفته معاون پژوهشی پژوهشگاه رویان جهاد دانشگاهی، یکی از مهمترین آرزوهای دکتر کاظمی این بود که کشور به جای نفت، دانش را صادر کند و زمینه علم اندوزی غیرایرانیان در کشور فراهم شود.
وی به تربیت افراد متخصص توجه خاص داشت و گفت: هنر این دانشمند این بود که افرادی متخصص را تربیت کرد تا بتوانند در حوزه علم و دانش، تاثیر گذار باشند و گام های خوبی در راه سربلندی کشور بردارند.
شاهوردی ادامه داد: این محقق برجسته ایرانی حداکثر استفاده را از ایده ها و نظرات نو می کرد و در مراودات و تبادل نظر، افراد صاحب نظر و اندیشه را شناسایی و به تیم خود اضافه می کرد.
وی تاکید کرد: این که پژوهشگاه رویان در سطح ملی و بین المللی از یک وجهه علمی و برند برخوردار است، حاصل سعی و تلاش این زنده یاد و سایر محققان این مجموعه بود که به عنوان یک مجموعه علمی به جهانیان معرفی شده است.
دکتر کاظمی می توانست آینده علمی درخشانی را برای کشور به ارمغان آورد
رئیس پژوهشگاه رویان جهاد دانشگاهی نیز در این خصوص گفت: دکتر کاظمی دانشمندی بزرگ بود که می توانست آینده علمی درخشانی را برای کشور به ارمغان آورد. وی افرادی را برای اعتلای کشور دور هم جمع کرد و حاصل تلاش و زحمات آنان موجب پیشرفت شد.
دکتر حمید گورابی اظهار کرد: این دانشمند بزرگ، همواره به دنبال این بود که کارهای جدید، بدیع و نوآورانه انجام دهد و در قالب کارهای جاری و بی روح قرار نگیرد و قدم های بزرگ تری برای پیشرفت کشور بردارد.
وی انجام کار جهادی ایشان را ناشی از ایمان راسخ وی اعلام کرد و گفت: نام زنده یاد کاظمی همیشه جاویدان و ماندگار خواهد ماند و اینگونه افراد همیشه در قلب و جان ایرانیان جا دارند و سبب پیشرفت کشور می شوند.
گورابی با اشاره به این که کار در مجموعه پژوهشگاه رویان با درمان ناباوری آغاز شد، گفت: در دهه 60 بیشترین ارزی که از کشور خارج می شد برای درمان بیماری های قلبی و ناباروری بود و به همین دلیل زنده یاد کاظمی کار روی درمان ناباوری را آغاز کرد و به موفقیت های بزرگی در این زمینه هم دست یافت.
رئیس پژوهشگاه رویان جهاددانشگاهی تاکیدکرد: این موضوع، نیاز برخی از زوج ها بود و برای درمان ناباروری مجبور بودند مدت مدیدی در خارج از کشور سپری کنند و معمولا نتیجه خوبی هم نمی گرفتند.
وی فعالیت در حوزه سلول های بنیادی را از دیگر اقدامات مهم پژوهشگاه رویان اعلام کرد و گفت: این موضوع کار مهم دیگری بود که دکتر کاظمی آن را آغاز و با سعی و تلاش به پیش برد.
گورابی ادامه داد: اولین کارآزمایی بالینی سلول های بنیادی برای درمان ضایعات آنفاکتوس قلبی هم قبل از درگذشت ایشان انجام شد و به سمت و سوئی هدایت شد تا مردم نفعی از این تحقیقات ببرند.
زنده یاد کاظمی آشتیانی سال 1361 با همکاری دو تن از همکارانش جهاد گروه پزشکی را در دانشگاه علوم پزشکی ایران تأسیس کرد. این گروه هسته اولیه جهاد دانشگاهی علوم پزشکی ایران بود که در سال 1365 شکل گرفت و دکتر کاظمی تا سال 1370 عهده دار مسئولیت بخش طرح ها و تحقیقات آن بود.
از سال 1371 با تغییرات ساختار مدیریتی جهاد دانشگاهی، دکتر کاظمی به سمت ریاست جهاد دانشگاهی واحد علوم پزشکی ایران منصوب شد که این مسئولیت تا پایان دوره حیاتش بر عهده وی بود.
در طی این سال ها، مراکز درمانی متعددی تأسیس و گروه های مختلف پژوهشی راه اندازی شد که از آن میان پژوهشکده رویان جهاد دانشگاهی یکی از مهمترین این مراکز بود.
غروب چهاردهم دی ماه 1384 قلب این انسان والا از تپیدن ایستاد و علاوه بر خانواده و دوستانش، جامعه علمی کشور را نیز در سوگ و ماتم فقدانش نشاند.