بنا دارای گنبدی مخروطی بوده و قسمت خارجی بنا با سیمان سفید پوشش یافته است . شالوده بنا از لاشه سنگ و ملاط ساروج ساخته شده و بنای امامزاده از بیرون دایره ای شکل و از داخل هشت ضلعی است که ورودی آن در ضلع جنوبی قرار دارد .
هشت طاقنما در هشت ضلع داخلی بنا کار شده که تزئیناتی در آن ها دیده نمی شود و کل دیوار ها از گچ پوشیده شده ، کف آن را نیز گچ کاری کرده اند .
بر روی قبور معجر یا ضریح چوبی قرار گرفته که مشبک بوده و قدمتی در حدود 150 سال دارد . خوشبختانه بنای برج تاریخی شهرآباد کاملاً سالم است و تنها نیاز به تجدید اندود و مرمت جزئی دارد .
در زیر گنبد و ضلع جنوبی و شمالی پایه های گنبد یک تیرک چوبی کار گذاشته شده است . در دیوار ضلع جنوب نیز غربی یک پنجره نورگیر که زیر آن طاقچه ای وجود دارد که محل روشن کردن شمع است ، دیده می شود . دو طاقچه دیگر هم در اضلاع غربی و شمال غربی شده و ضریح چوبی امامزاده در اتاق مقبره بوده و خود قبراز گچ پوشیده شده است .
در صفحه 266 کتاب آثار تاریخی فیروزکوه در حالی که این بنا را به نام های امامزاده طیب و طاهر یا عسگری نامیده ، در مورد این بنا چنین نوشته شده است :
« در سمت چپ جاده باریک آسفالته ای که از روستای دهین عبور کرده و سپس وارد روستای شهر آباد می شود ، تپه ای با ارتفاع حداکثر 5 متر قرار دارد که امروزه قبرستان عمومی روستا نیز در آن جا قرار دارد . روی این تپه ، برج تاریخی یاد شده ، نظر هر تازه واردی را به خود جلب می نماید .
ورودی این برج از سمت جنوب است که با دو ایوان پی در پی و با اندکی چرخش وارد صحن اصلی امامزاده می شود . نمای خارجی برج ، مدور و دارای گنبدی از نوع رک است که با مصالح سنگ لاشه ، قلوه سنگ و ملاط ساروج اندود شده است .
ارتفاع بنا از زیر گنبد تا سطح اضلاع هشت گانه چهار متر و از زیر گنبد تا کف فعلی بنا حدود 540 سانتیمتر است . طبق اظهارات اهالی روستای شهر آباد و زیارت نامه ای که در داخل بنا قرار دارد ، محل یاد شده شامل سه قبر است که به افرادی با نام های طیب ، طاهر و عسگری تعلق دارد . بر روی قبور معجر یا ضریح چوبی قرار گرفته که مشبک بوده و قدمتی در حدود 150 سال دارد . خوشبختانه بنای برج تاریخی شهرآباد کاملاً سالم است و تنها نیاز به تجدید اندود و مرمت جزئی دارد . »
این بنا به شـــــماره 2964 و در تاریخ 28 / 10 / 1379 در فهرست آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده است .