از همه تأثیرگذارتر، یک مجموعه از فسیل‌های یافت شده در آفریقای جنوبی است که محل بحث‌های چالش‌برانگیز و سنگین شده است.
اگر یافته‌های فسیلی در آفریقای جنوبی در مورد انواع چیزهایی که پیداشده، صحت داشته باشد، پس حداقل بعضی از گونه‌های اولیه از جنس Homo هستند که ترکیبی از صفات انسان مانند و صفات نخستی مانند را در خوددارند، مثلاً پاها برای راه رفتن صاف و روی دو پا تکامل پیدا مرده ولی شانه‌ها، سینه و دست‌ها هنوز برای بالا رفتن از درختان به کار می‌رود. این انسان مانندهای اولیه، مغز کوچک‌تری نسبت به آنچه هر کس انتظارش را داشت، داشتند درحالی‌که مغز در جمجمه‌ای مثل گونه‌های مدرن‌تر انسان جای دارد. امسال، در جذاب‌ترین پدیده تکوین تکاملی، لی برگر از دانشگاه ویتواترسرند در ژوهانسبورگ، گزارش کشف ۱۵۵۰ فسیل از یک‌گونه ناشناخته داد که اکنون آن را Homo naledi صدا می‌کنند.
بعد از دیدن فسیل‌ها در کف غاری زیرزمینی در آفریقای جنوبی، یابندگان غار به برگر به خاطر این کشف خبر دادند. درخواست‌ها در شبکه‌های اجتماعی شش محقق باتجربه در کار غارشناسی را شناسایی کرد. هر عضو یک زن لاغراندام بود که می‌توانست از راه‌های باریک درون غار رد شود و درنهایت ۱۲ متر سیاهی مطلق مسیر را ادامه دهد. تلاش غیرمعمول در تحقیقات، توجه جهانی را به همراه داشت، که نشان می‌داد راه‌هایی که مردم با آن گذشته‌شان را جستجو می‌کنند می‌تواند نشان‌دهنده جزییات آنچه پیداکرده‌اند باشد.
در این غار، گروه جسور محصص توانستند استخوان‌های حداقل ۱۵ نفر را بازیابی کنند که مغز‌هایشان بزرگ‌تر از انسان مانندهای Australopithecus که ۲ تا ۴ میلیون سال پیش زندگی می‌کرده‌اند نبوده است.
در این غار، گروه جسور محصص توانستند استخوان‌های حداقل ۱۵ نفر را بازیابی کنند که مغز‌هایشان بزرگ‌تر از انسان مانندهای Australopithecus که ۲ تا ۴ میلیون سال پیش زندگی می‌کرده‌اند نبوده است.
“انسان‌ها از یک‌گونه به‌خصوص Australopithecus به وجود آمده‌اند” این را برایان ویلمور از دانشگاه نوادا در لاس‌وگاس می‌گوید. در اتیوپی او و گروهش فسیلی از (احتمالاً) قدیمی‌ترین گونه شناخته‌شده جنس homo پیدا کردند ه نزدیک به ۲٫۸ میلیون سال قدمت داشته است. بخشی از آرواره پیداشده، صفات آرواره Australopithecus را نشان می‌دهد، گونه‌ای انسان‌ریخت که حدود ۳ میلیون سال پیش در اتیوپی منقرض شد. ویلمور و همکارانش انتظار دارند که A. afarensis که بخشی از استخوان ران لوسی هم متعلق به آن است، به جنس انسان تکامل پیداکرده باشد.
همان‌طور که در بخشی که نتیجه‌گیری‌ها با باقیمانده‌ای استخوان‌هایی از گونه‌هایی که خیلی وقت پیش منقرض‌شده‌اند انجام می‌گیرد انتظار داریم، همه با نظریات برگر و ویلمور موافق نیستند. تحرک لایه‌های خاک در غاری که فسیل H. naledi در آن پیدا شد، محل دقیق و زمان دقیق ایجاد فسیل را برای ما مشکل می‌کند، بنابراین دانشمندان نمی‌دانند که استخوان‌های قدیمی دقیقه کجا هستند. وقتی برگر ادعا کرد که فسیل H. naledi احتمالاً در جنوب آفریقا و حدود ۲ میلیون سال پیش، نزدیک زمانی که جنس homo منها گرفت، بوده است، او این احتمال را در نظر گرفت که این فسیل‌ها می‌توانند جوان‌تر نیز باشند. این‌ها می‌توانند مربوط به یک‌گونه جدیدتر شناخته‌شده باشند، Homo erectus یا حتی متعلق به یک‌گونه Australopithecus که در همین بازه زمانی وجود داشته است. همین‌طور برای آرواره قدیمی اتیوپی‌اید نیز منتقدان میگویند برای گفتن حرف‌های بیشتر به اطلاعات بیشتری نیاز داریم.
یک یافته بزرگ امسال که دانشمندان روی آن اتفاق دارند این است که : ساختن ابزار‌های سنگی قبل از وجود داشتن جنس Homo تکامل پیداکرده است. سونیا‌هارموند از دانشگاه استونی بروک در نیویورک پروژه‌ای را رهبری کرد که در آن ابزار‌های سنگی به قدمت ۳٫۳ میلیون سال پیش یافت شد، تا قبل از گزارش‌هارموند، قدمت ابزار‌های سنگی را بیش از ۲٫۶ میلیون سال پیش حدس نمی‌زدند.
بحث‌ها تا وقتی فسیل‌های بیشتر کشف شوند ادامه دارد. برای مثال محققان موزه تاریخ طبیعی کلیولند، اخیراً گونه‌ای جدید از Australopithecus را کشف کرده‌اند که هم‌دوره با لوسی زندگی می‌کرده است. درهرصورت این تحقیقات ادامه پیدا می‌کند تا وقتی‌که محققان کمی بیشتر از زیرخاک استخوان‌ها را بیرون بکشند.
منبع:علمنا
No tags for this post.