کسب اطلاعات بیشتر از دنیای ویروس‌ها می‌تواند به ما کمک کند تا در تعامل با این ذرات میکروسکوپی آمادگی بهتری داشته باشیم. دانش چگونگی خودآرایی ویروس‌ها به محققان در طراحی داروهای موثرتر کمک شایانی خواهد کرد. خودآرایی ویروس‌ها یکی از رازهای سر به مهر حوزه زیست‌فناوری است چرا که این فرآیند خیلی سریع و در مقیاس‌های بسیار کوچک اتفاق می‌افتد.
اخیرا محققان موفق به ارائه نانوابزاری برای مشاهده ویروس‌ها در مقیاس زمانی کمتر از یک میلی‌ثانیه شده‌اند. این اولین باری است که امکان مشاهده حرکت پروتئین‌ها و مولکول‌های ژنتیکی با سرعت بالا و در حین ایجاد یک ویروس فراهم شده است.
نتایج این پروژه که توسط محققانی از آلمان، بلژیک و آمریکا انجام شده در نشریه ACS Nano منتشر شده است.دو چالش اصلی در مسیر شناسایی خودآرایی ویروس‌ها وجود دارد: ابعاد و سرعت. میکروسکوپ‌های فلورسانس می‌توانند پروتئین‌های منفرد را نمایش دهند. مواد شیمیایی فلورسانس که نشر فوتون دارند در نرخ‌های پایین خودآرایی می‌توانند از این فرآیند تصویر تهیه کنند. این کار شبیه این است که یک فرد بخواهد از چرخش پره هواپیما تصویر بگیرد در این فرآیند تعداد فریم‌ها در ثانیه، تعیین کننده موفقیت یا شکست کار خواهند بود.
برای حل این مشکل محققان تصمیم گرفتند تا کیفیت الیاف نوری مورد استفاده را بهبود دهند. این گروه از الیاف نوری استفاده کردند که دارای نانوکانال‌هایی بوده که ابعاد کانال‌ها از طول موج نور کوچکتر است. درون این کانال‌ها با استفاده از سیالات حاوی نانوذرات پر شدند به طوری که با عبور نور از میان آن، دچار پراش می‌شود. پرتوهای پراش یافته از نانوذرات موجود در کانال توسط میکروسکوپ موجود در بالای کانال رصد می‌شود.
به گزارش ایسنا، با این روش محققان موفق به مشاهده ویروس‌ها با ابعاد 26 نانومتر شدند که این کار در زمانی کمتر از یک هزارم ثانیه انجام شد.قدم بعد محققان این است که با این روش اقدام به تصویربرداری از پروتئین‌های ویروس منفرد کنند که 100 تا 1000 برابر کوچکتر از یک ویروس است.
No tags for this post.