روز دوشنبه (هفتم دی) یک لکه خورشیدی روی خورشید پدیدار شد که جرقه‌ای متوسط (کلاس M) را مستقیما به سمت زمین منفجر کرد و تابش شدید فرابنفش آن با برخورد با جو بالایی زمین، باعث یک رویدادی یونش شد که خاموشی رادیویی را در آمریکای جنوبی، آفریقا و جنوب اقیانوس اطلس به همراه داشت.
این خاموشی احتمالا توسط ملوانان و اپراتورهای رادیوی آماتور در محدوده فرکانس 20 مگاهرتز تشخیص داده شده است.
اگرچه این جرقه به شدت جرقه‌های گروه X که شدیدترین انواع آن‌هاست، نبود؛ اما این رویداد باعث تخلیه تاج خورشیدی شد که ذرات باردار ناشی از آن اکنون به سمت زمین در حرکت هستند.
به گفته گزارشگران آب‌وهوای فضا، احتمالا در نزدیکی سال نو میلادی برخوردی با میدان مغناطیسی زمین صورت خواهد گرفت و آتش‌بازی طبیعی را در شب سال نو ایجاد خواهد کرد.
تونی فیلیپس از ناسا اظهار کرد: لکه خورشیدی AR2374 دارای یک میدان مغناطیسی بتا-گامای بی‌ثبات است که می‌تواند در ساعت‌های آینده مجددا منفجر شود. کارشناسان موسسه ملی جوی و اقیانوسی آمریکا تخمین زده‌اند که 55 درصد احتمال جرقه‌های گروه M و 10 درصد احتمال جرقه‌ای گروه X وجود دارد.
جرقه و تخلیه تاج خورشیدی توسط یک پدیده مغناطیسی مشابه ایجاد می‌شوند. در دوره‌های فعالیت زیاد مغناطیسی خورشید، میدان مغناطیسی داخلی این ستاره به سمت سطح فشار آورده و بخش داخلی آن که برخلاف سطح، تاج و جو خورشید، سرد و تاریکتر است را در معرض قرار می‌دهد. از این رو می‌توان مناطق فعال مغناطیسی را براحتی به شکل لکه‌ها و خوشه‌هایی از لکه‌های سیاره موسوم به لکه‌های خورشیدی روی دیسک خورشید مشاهده کرد.
به گزارش ایسنا،با فشار وارد شدن به خطوط میدان مغناطیسی روی این لکه‌های خورشیدی، اتصال مجدد مغناطیسی رخ داده و با تسریع پلاسمای خورشیدی تا سرعت نسبیتی، انفجارهای شدیدی از تابش را ایجاد می‌کند. این‌ها به جرقه خورشیدی معروف هستند و تابش‌های آن‌ها بسرعت و طی چند دقیقه به زمین می‌رسند. اما تخلیه تاج خورشیدی، حباب‌هایی از پلاسمای پر انرژی مغناطیسی شده‌اند که با سرعت بالا به فضا پرتاب می‌شوند اما سرعت آن‌ها نزدیک سرعت نسبیتی نیست. این حباب‌ها بسته به شدت انفجار طی چند ساعت یا چند روز به زمین می‌رسند.
No tags for this post.